شماره ركورد :
1163513
عنوان مقاله :
اثر هشت هفته تمرين هوازي بر مسير پيام رساني ايجاد كننده فيبروز قلبي موش صحرايي سالمند
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Eight Weeks Aerobic Exercise on the Signaling Pathway of Cardiac Fibrosis in Elderly Rats
پديد آورندگان :
گودرزي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران , عابدنطنزي، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران , نيكبخت، حجت اله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران , ابراهيم، خسرو دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران , غزاليان، فرشاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران
تعداد صفحه :
6
از صفحه :
48
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
53
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
تمرين هوازي , فيبروز قلبي , سالمندي , استرس اكسيداتيو
چكيده فارسي :
مقدمه: پيري فرايندي است كه باعث تغييرات ساختاري و عملكردي در قلب مي شود. هدف از انجام پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرين هوازي بر مسير پيام رساني TGF-β/smads، ايجاد كننده فيبروز قلبي رت هاي سالمند بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 18 سر موش صحرايي آزمايشگاهي نژاد ويستار با سن (24 ماه) و ميانگين وزن (511/15 گرم) به صورت تصادفي به دو گروه كنترل (9=n) و تمرين (9=n) تقسيم شدند. پس از سازگاري با محيط و آشناسازي با تمرين، گروه تمرين برنامه خود را روي نوارگردان با شيب ثابت صفر درجه با سرعت ثابت 12 متر بر دقيقه به مدت هشت هفته و 5 روز در هفته انجام دادند. مدت تمرين از 10 دقيقه در هفته اول به 52 دقيقه در هفته هشتم رسيد. در اين مدت گروه كنترل هيچ تمريني انجام نداد. متغيرهاي تحقيق به روش الايزا و با استفاده از كيت زلبيو آلمان اندازه گيري شدند. جهت تجزيه و تحليل استنباطي داده ها از آزمون تي مسقل استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد هشت هفته تمرين هوازي بر سوپراكسيد ديسموتاز (0/001=P)، كاتالاز (0/006=P)، گلوتاتيون پراكسيداز (0/012=P)، فاكتور رشدي تغيير شكل دهنده بتا (0/001=TGF-β) (P) و درصد كلاژن بافتي (0/001=P) در بافت قلب موش هاي صحرايي سالمند تاثير معني داري دارد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد تمرين هوازي با افزايش فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني بافت قلب در بهبود شاخص هاي استرس اكسيداتيو قلب موثر است زيرا علي رغم افزايش مقدار TGF-β توانسته با ممانعت از فعال سازي آن مانع از راه اندازي مسير پيام رساني فيبروز بافت قلب شود كه باعث كاهش بيان كلاژن در قلب رت هاي سالمند شده است.
چكيده لاتين :
Introduction Aging is a process that causes structural and functional changes in the heart. The purpose of the present study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic training on the TGF-β / smads signaling pathway, which induces cardiac fibrosis in elderly rats. Methods In this experimental study, 18 Wistar rats with age (24 months) and mean weight (511.15 g) were randomly divided into control (n=9) and exercise (n=9) groups. After adjusting to the environment and familiarizing with the practice, the task force performed their program on a treadmill with a steady zero degree slope at a constant speed of 12 m / min for eight weeks and 2 days a week. The training period ranged from 5 minutes in the first week to 52 minutes in the eighth week. The control group did not perform any exercise during this time. Research variables were measured by ELISA method using German ZellBio kit. Inferential t-test was used to analyze the data. Results The results showed eight weeks of aerobic training on superoxide dismutase (P=0.001), catalase (P=0.006), glutathione peroxidase (P=0.012), transforming growth factor beta (P=0.001) and tissue collagen percentage had a significant effect on the heart tissue of elderly rats. Conclusion The results showed that aerobic exercise was effective in improving cardiac oxidative stress indices by increasing the activity of antioxidant enzymes in cardiac tissue because, despite increasing TGF-β levels, it prevented the initiation of cardiac fibrosis signaling pathway, which Decreased collagen expression in the heart of aged rats.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
فايل PDF :
8197840
لينک به اين مدرک :
بازگشت