بررسي رابطه بين نشاط حرفه‌اي و موفقيت شغلي در سازمان‌ها

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه نشاط حرفه‌اي و موفقيت شغلي است. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين تحقيق، تعداد كل كاركنان اداري شهرداري مركزي كرج (374 نفر)، است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، تعداد 190 نفر از آن‌ها بر اساس فرمول كوكران انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه استفاده گرديد. روايي پرسشنامه‌ها با استفاده از روش روايي سازه و پايايي نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد. به منظور بررسي فرضيات و آزمون مدل از مدل‌سازي معادلات ساختاري توسط نرم‌افزار ليزرل بهره گرفته شد. نتايج حاصل از فرضيه اصلي تحقيق حاكي از اين است كه ميان نشاط حرفه‌اي و موفقيت شغلي ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج حاصل از فرضيه‌هاي فرعي تحقيق نشان‌دهنده آن بود كه ميان نشاط حرفه‌اي و رضايت شغلي و نشاط حرفه‌اي و انعطاف‌پذيري نيروي انساني رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد. همچنين، ميان نشاط حرفه‌اي و تمايل به ترك خدمت كاركنان رابطه منفي و معني‌داري وجود دارد.

The purpose of this study was to investigate the relationship between professional vitality and career success. The research method is descriptive and correlational. The statistical population of this study consisted of all administrative staff of Karaj Municipality (374 persons). Using simple random sampling method, 190 of them were selected based on Cochran formula. A questionnaire was used for data collection. The validity of the questionnaires was calculated using Cronbach's alpha coefficient. Structural equation modeling was used by LISREL software to test the hypotheses and test the model. The results of the main hypothesis of the research indicate that there is a positive and significant relationship between professional vitality and job success. The results of the subsidiary hypotheses of the study showed that there is a positive significant relationship between professional vitality and job satisfaction and professional vitality and flexibility of human resources. There is also a significant negative correlation between professional vitality and the tendency to quit.