نقش ميانجي تعارضات زناشويي در رابطه ي بين باورهاي ارتباطي، اختلالات هيجاني، ارتباطات زناشويي با رضايت زناشويي زنان داراي همسر معتاد

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي نقش ميانجي تعارضات زناشويي در رابطه ي بين باورهاي ارتباطي، اختلالات هيجاني، ارتباطات زناشويي با رضايت زناشويي زنان داراي همسر معتاد اجرا شد. روش :روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. بدين منظور، تعداد 100 نفر از زنان داراي همسر معتاد مراجعه‌كننده به كلينيك هاي ترك اعتياد و كمپ هاي درماني ترك اعتياد و سازمان هاي مردم نهاد مربوطه در سطح شهر اصفهان در سال 1397، به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به پرسش نامه هاي باورهاي ارتباطي، اختلالات هيجاني، ارتباطات زناشويي، تعارضات زناشويي و رضايت زناشويي پاسخ دادند. يافته‌ها: نتايج، حاكي از تأثير غير مستقيم باورهاي ارتباطي، اختلالات هيجاني و ارتباطات زناشويي بر رضايت زناشويي بود. لذا تعارض زناشويي در رابطه بين باورهاي ارتباطي، اختلالات هيجاني، و ارتباطات زناشويي با رضايت زناشويي از نقش ميانجي برخوردار بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، متخصصين حوزه ي اعتياد مي توانند با كاهش اختلالات هيجاني و تأكيد بر افزايش توانمندي هاي مرتبط با باورهاي ارتباطي و ارتباطات زناشويي ميزان تعارضات زناشويي را كاهش و به دنبال آن رضايت زناشويي آن ها را افزايش دهند.