بررسي تاثير آموزش گروهي مديريت خشم بر افزايش خود راهبري دانش آموزان دوره متوسطه ي اول

The effect of anger management group training on the increase self-directed students in the first secondary school

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش گروهي مديريت خشم بر خود راهبري دانش آموزان دوره متوسطه اول انجام شده است. روش پژوهش شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان دبيرستان مولوي كرد شهرستان روانسر به تعداد 302 نفر در سال تحصيلي1395-1396 مي باشد. نمونه پژوهش، شامل تعداد 30 نفر از دانش آموزان هستند كه به شيوه نمونه گيري هدفمند و در دسترس از بين دانش آموزان داراي خشم زياد انتخاب شده اند. سپس به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جايده ي شدند. ابتدا پرسشنامه سنجش خودراهبري فيشر و همكاران (2001) به عنوان پيش آزمون به دانش آموزان هر دو گروه (آزمايش و گواه) ارائه شد و داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. و سپس، آموزش برنامه مديريت خشم در شش جلسه هفتاد دقيقه اي (هفته اي دو جلسه) به دانش آموزان گروه آزمايش ارائه گرديد، اما دانش آموزان گروه گواه هيچ آموزشي را دريافت نكردند. در پايان، پرسش نامه سنجش مهارت هاي كنترل خشم و پرسش نامه سنجش ميزان خودراهبري به عنوان پس آزمون به هر دو گروه ارائه شد. داده هاي آماري با استفاده از آزمون هاي T مستقل، فرمول اندازه اثر و تحليل كواريانس تحليل شد. يافته ها و نتايج پژوهش نشان داد؛ اجراي برنامه آموزش مهارت هاي مديريت خشم مي تواند باعث افزايش خودراهبري و كاهش خشم دانش آموزان گردد.

The purpose of this study was to investigate the effect of group training on anger management on self-directed learning of first-year students. The pre-test-posttest with control group was a quasi-experimental research. The statistical population of the study consisted 302 students of Molavi Kord High School in Ravansar city in the academic year of 2016-2017. The research sample consists of 30 students who have been selected through targeted and available sampling among high anger students. Then, they were randomly assigned to two experimental groups (15 people) and control group (15 people). First, self-directed questionnaire of Fisher and et al (2001) was presented as a pre-test to the students of both groups (test and control) and the data were analyzed. Then, anger management training program was presented to the students of the experimental group in six seventy-seven (two-weekly sessions) sessions, but the students in the control group did not receive any training. In the end, a questionnaire for measuring anger control skills and a self-directed self-directed questionnaire as a post-test questionnaire were presented to both groups. Statistical data were analyzed using independent T-test, size-effect formula and covariance analysis. Findings and results showed that implementation of anger management skills training program can increase self-directedness and reduce anger among students.