ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻨﺠﺶ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ روﺳﺘﺎﯾﯿﺎن در ﺳﮑﻮﻧﺘﮕﺎهﻫﺎي روﺳﺘﺎﯾﯽ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي: ﺑﺨﺶ ﺳﯿﻤﮑﺎن- ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺟﻬﺮم)

از آﻏﺎز ﻫﺰاره ﺳﻮم، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺳﻼﻣﺖ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻣﺤﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻟﻢ ﺳﻮق ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺟﻨﺒﺶ از ﺳﺎل 1980 در اروﭘﺎ و آﻣﺮﯾﮑﺎ آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺳﻼﻣﺖ ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ. ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﺪم ﺗﻮﺳﻌﻪﯾﺎﻓﺘﮕﯽ ﺳﻼﻣﺖ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎدي از ﻣﺮدم ﺟﻮاﻣﻊ را ﺑﺎ ﺧﻄﺮ روﺑﻪرو ﻣﯽﮐﻨﺪ، از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ آﺳﯿﺐﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ، ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ در ﺳﮑﻮﻧﺘﮕﺎهﻫﺎي روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﺨﺶ ﺳﯿﻤﮑﺎن ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺟﻬﺮم ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ– ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﻧﻮع آن ﮐﺎرﺑﺮدي– ﺗﻮﺳﻌﻪاي اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻌﺪاد 3850 ﺧﺎﻧﻮار از ﺗﻌﺪاد 39 روﺳﺘﺎ در ﺑﺨﺶ ﺳﯿﻤﮑﺎن ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺟﻬﺮم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ﺗﻌﺪاد 375 ﻧﻔﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮماﻓﺰار SPSS از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ ﻫﻤﭽﻮن آزﻣﻮن ﺗﯽ، آزﻣﻮن )F( و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﺪﻣﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪه در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺖ و ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪي ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﯾﺎن ﮐﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻈﺮي ﺗﺤﻘﯿﻖ )3( ﺑﻮده اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از آزﻣﻮنﻫﺎي ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﯽدار و ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻗﻮي ﺑﯿﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ روﺳﺘﺎﯾﯿﺎن و اﺑﻌﺎد ﺳﻼﻣﺖ در ﻧﻮاﺣﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ روﺳﺘﺎﯾﯿﺎن ﺣﺪود 62/3 درﺻﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﺘﻐﯿﺮ واﺑﺴﺘﻪ را ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي اﺑﻌﺎد ﻣﺸﺎرﮐﺖ و اﺑﻌﺎد اﻗﺘﺼﺎدي ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎ 0/332 و 0/322 ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬاري را ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ روﺳﺘﺎﻫﺎ دارﻧﺪ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اﺑﻌﺎد ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ در ﺑﻌﺪ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ )2/6(، ﺑﻌﺪ اﻗﺘﺼﺎدي )2/4(، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ )2/3( و ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ )2/4( ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.