نارسايي‌هاي نظام جبران خدمت كاركنان در بخش دولتي ايران

deficiencies of Public Sector compensation in Iran

مقاله حاضر با بهره‌گيري از رهيافت نهادي به تحليل نارسايي‌هاي نظام جبران خدمت در بخش دولتي ايران مي‌پردازد و اين پرسش مطرح مي‌شود كه نارسايي‌هاي جبران خدمت در بخش دولتي ايران كدامند؟. براي پاسخ به اين پرسش،اين مقاله، نقطه عزيمت را مطالعات اكتشافي و مباني نظري، تحليل داده‌هاي آرشيوي، نهادهاي رسمي و قوانين و مقررات حاكم بر اين حوزه و مقايسه تجارب بين‌المللي قرار داده است. اين تحقيق مقطعي در حيطه پارادايم تفسيرگرايي تعريف مي‌شود. منابع داده‌ها در اين تحقيق عبارت از مشاهدات ميداني (مصاحبه)، اسناددولتي، منابع تاريخي، روزنامه‌ها، و ساير رسانه‌ها است. در اين پژوهش از مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته و عميق و مطالعه داده هاي آرشيوي استفاده شده است. آسيب‌شناسي نهادهاي رسمي حاكم بر اين حوزه از طريق مصاحبه با خبرگان اجرايي و تحليل آن‌ها با بهره‌گيري از تحليل تم صورت پذيرفته است.جهت انتخاب هدفمند خبرگان از طرح نمونه گيري گلوله برفي استفاده كرديم. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه نظام جبران خدمت در ايران علاوه بر اينكه از مشكلات ساختاري رنج مي‌برد، متاثر از عوامل زمينه‌اي نظير نظام بودجه‌ريزي، نظام مالياتي، نظام مديريت عملكرد، نظام شايستگي، تعدد مراجع تصميم‌گيري در كشور، ضعف در شفافيت و نظارت، تفسيرپذير بودن قوانين و مقررات، تنوع بي‌قواره در نظام‌هاي جبران خدمت در بخش دولتي ايران، و ضعف در ساختارهاي تخصصي نظام اداري در دولت و مجلس، است.

This article aimed at examining the deficiencies of compensation system in Iran’s Public Sector. The main question is: “what deficiencies the Iranian Public Sector compensation system are facing?” To answer this question, we began an exploratory studies including; the review of the literature, the analysis of archival data on formal governmental institutions, as well as the laws and regulations followed by a comparison of practices in several countries. In this qualitative cross-sectional study, data was collected through field observation, the government documents and archive materials and semi-structured interviews. To proceed this pathological study, we selected interviewees from Iranian political and administrative experts who were selected based on a purposive and snowball sampling approach. A thematic analysis was used for interpretation of interviews. The study results indicate that the compensation system of Iran’s Public Sector, in addition to structural deficiencies, suffer from a number of Contextual factors; unclear budgeting system, inadequate taxation system, weak performance management system, demerit system, multiple paralleled decision-making authorities, weak transparency and monitoring, a deformed diversification of compensation orderliness, weakness in managerial, financial and legal structures of governmental agencies and weak legal nature of certain executive agencies.