نگاهي اجمالي بر نحوه تعامل رجاليان با رجال كشّي

كشّي يكي از كهن ترين آثار رجالي است كه در ساختار خود متمايز از همه منابع رجالي اماميه است. اين كتاب داراي ساختاري روايي و نظامي نسبتاً طبقاتي است. رجال كشّي از زمان تدوين تا كنون كم و بيش مورد توجه دانشيان رجال و جز آن به ويژه در حوزه تاريخ تشيع بوده است. اين مقاله به اجمال سرگذشت اين كتاب و نحوه تعامل رجاليان با آن در سده هاي گوناگون را در چهار مقطع زماني به دست داده است و نشان داده است كتاب اختيار معرفة الرجال همواره كانون توجه رجاليان بوده است. در سده هاي دهم تا دوازدهم از حيث مرتب نويسي و حاشيه نويسي و در سده معاصر بيشتر از حيث محتوا مورد تحليل و تدقيق قرار گرفته است. همچنين از حيث نقل روايات متعارض مدح و ذم رويكرد عالمان رجالي بيشتر رويكرد نقد سندي بوده است تا اينكه علامه شوشتري در اين عرصه تحليل محتواي روايات را نيز مورد توجه ويژه قرار داد.