تمهيدات كاهش آسيب‌پذيري فضاهاي دانشگاهي در برابر زلزله و آتش‌سوزي: پيشنهاد‌هايي براي دانشكده حقوق دانشگاه شهيد بهشتي

زمينه و هدف: فضاهاي آموزشي با توجه به تعداد بالاي كاربران، قدمت زياد و ناپايداري سازه اي، از آسيب پذيري بالايي در برابر زلزله و آتش سوزي برخوردار است. در ميان فضاهاي آموزشي، دانشگاه ها به دليل وجود تعداد بالاي كاربران و همچنين اسناد و مطالعات منحصر به فرد در هنگام مواجهه با خطر در معرض آسيب هاي مهمي قرار دارد. نابساماني غير سازه اي و نيز كمبود آگاهي اساتيد، دانشجويان و كاركنان دانشگاه ها از شرايط بحراني و نحوه واكنش صحيح در برابر بحران، از ديگر عواملي هستند كه نشان از اهميت موضوع دارند. در اين پژوهش به منظور تقليل آسيب پذيري در برابر خطر زلزله و آتش سوزي دانشكده حقوق دانشگاه شهيد بهشتي به عنوان نمونه موردي انتخاب شده است. روش: در اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي از نوع پيمايشي و به كارگيري روش هاي آمار توصيفي و استنباطي، همچنين با استناد بر چارچوب هاي نظري مديريت بحران، به شناخت آسيب پذيري لرزه اي و خطرپذيري حريق موجود در دانشكده در ابعاد سازماني، تشكيلاتي و غيرسازه اي پرداخته شده است. يافته ها: بر اساس يافته هاي حاصل از مشاهدات، پرسش نامه ها و مصاحبه ها، سيستم فرماندهي سانحه طراحي شد و تمهيداتي جهت كاهش خطر در ابعاد تشكيلاتي و غير سازه اي؛ و نيز پيشنهاداتي براي آمادگي در مقابل سانحه ارائه شد. نتايج: از نتايج اين پژوهش چنين بر مي آمد كه اقداماتي مانند آموزش هاي نظري و عملي در قالب برگزاري مانورها و كلاس هاي آموزشي، تهيه چارت سازماني سامانه فرماندهي سانحه، تهيه نقشه هاي تخليه اضطراري و نصب آن در دانشكده و راهكارهايي جهت كاهش آسيب پذيري غير سازه اي، به كاهش آسيب پذيري فضاهاي دانشگاهي منجر خواهدشد.