عوامل انسجام حلقه‌ هاي زنجيره تأمين بشردوستانه در بحران ‌هاي طبيعي

زمينه و هدف: اگرچه هر ساله در جهان بحران طبيعي متعددي رخ مي دهد. اما وجود يك زنجيره تأمين بشردوستانه از اهميت خاصي برخوردار است و باعث مي شود. ارسال اقلام و كالاهاي مورد نياز به مشتريان اصلي كه آسيب ديدگان و نيروهاي امدادي دخيل در حوادث است، تسهيل گردد. هدف از اين تحقيق معرفي عوامل انسجام در حلقه هاي زنجيره تأمين بشردوستانه است. روش: در اين پژوهش كه از نوع تحقيقات مروري است. براي معرفي عوامل انسجام در حلقه هاي زنجيره تأمين بشردوستانه از روش كتابخانه اي و جستجو در بيش از 20 مقاله داخلي و خارجي به همراه فيش برداري استفاده شده است و عوامل شناسايي شده بر اساس تئوري فناوري، سازمان، محيط (TOE) دسته بندي شده اند. يافته ها: با مطالعات انجام شده سه عامل اصلي سازمان، محيط و فناوري و چهارده شاخص از جمله مديريت ارشد، منابع انساني، ارزيابي، مديريت كيفيت، لجستيك، استراتژي و برنامه ريزي، فرهنگ سازماني، شرايط فرهنگي اجتماعي، شرايط حقوقي سياسي، شرايط اقتصادي، فناوري محيطي، شرايط جغرافيايي، سيستم هاي اطلاعاتي، آموزش تكنولوژي در عملكرد زنجيره ي تأمين بشردوستانه اثر مي گذارد. سپس هر يك از شاخص هاي فوق به تعدادي زير شاخص تقسيم بندي شده اند كه مجموعاً 65 زير شاخص شناسايي شدند. نتايج: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد، وجود يك مديريت بحران نيازمند يك زنجيره تأمين كارا و منسجم از اقدامات و فعاليت هاي همه سازمان هاي درگير در بحران مي باشد و وجود نقصي در هريك از عوامل شناسايي شده موجب از هم گسيختگي زنجيره تأمين بشردوستانه خواهد شد.