چالش‌ هاي ساختاري مديريت بحران در شركت آب و فاضلاب مشهد

زمينه و هدف: آينده همواره به طور كامل بر وفق مراد نبوده و گاه بر اساس بحران رقم خواهد خورد. از آنجا كه مديريت بحران جزو وظايف هميشگي و روزمره سازمان ها نيست، اغلب مديران از آمادگي لازم در رابطه با آن برخوردار نيستند. بيشتر سازمان ها به طوركلي از آن غافل بوده و در شرايط بحران به فكر مديريت بر آن مي افتند كه زمان عمل اندك است. اين تحقيق در صدد است كه تمامي كاركنان و مديران شركت آبفاي مشهد نسبت به مقوله بحران و مديريت آن آشنايي داشته و بتوانند نخست با پيش بيني هاي لازم از بروز آن پيشگيري نمايند و دوم، در شرايط بحران، آمادگي لازم براي مقابله با آن را داشته باشند. از ديگر سوي نيز بتوانند فعاليت هاي سازمان ها و ادارات درون و برون سازماني را در مراحل پنجگانه مديريت بحران هماهنگ نمايند. بر اين اساس هدف اصلي اين تحقيق، توليد دستورالعمل اجرايي جهت مديريت بحران و شناسايي سازمان هاي توانمند در مديريت بحران و امكانات بين آنها در مقابله با شرايط بحران است. روش : اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ روش اجرا، توصيفي و تحليلي محسوب مي شود كه بنا بر ضرورت، تركيبي از شيوه هاي بررسي ميداني، مصاحبه، مشاهده، برگزاري جلسات و ساير ابزارهاي گردآوري اطلاعات همچون پرسشنامه در آن استفاده گرديده كه از تجميع آنها براي شناسايي وضعيت، مسائل و راهكارها استفاده شده است. تحقيق حاضر مشتمل بر 20 پرسش است كه در جريان پژوهش به آن پاسخ داده شد. نتايج: نتايج اين پروژه مطالعاتي افزون بر ارتقاي توانمندي هاي شركت آبفاي مشهد، در قبال پيشگيري بحران و مقابله با آن، به كاهش هزينه هاي مالي و اقتصادي اين شركت خواهد انجاميد.