عنوان مقاله :
درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي(MBCT)
پديد آورندگان :
موسوي ، ابوالفضل دانشگاه تهران , پورحسين ، رضا دانشگاه تهران , زارع مقدم ، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نهبندان , رضائي ، راضيه دانشگاه فرهنگيان , حسني اسطلخي ، فرشته دانشگاه پيام نور واحد تهران , ميربلوك بزرگي ، عباس دانشگاه پيام نور گيلان
كليدواژه :
شناخت درماني , ذهن آگاهي , MBCT
چكيده فارسي :
ذهنآگاهي شكلي از مراقبه است كه ريشه در تعاليم وآئين مذهبي شرقي خصوصاً بودا دارد . به زبان ساده به معناي آگاه بودن از افكار، رفتار، هيجانات و احساسات است و شكل خاصي از توجه محسوب مي شود .درمان هاي مبتني به ذهنآگاهي و پذيرش به عنوان درمانهاي موج سوم شناختيرفتاري شناخته مي شود .اين درمان، حضور ذهن را به عنوان هدف درمان با تمرين هايي مانند توقف تفكر هوشيار و مشاهده غير قضاوتي افكار خود فرد ادغام مي كند. حضور ذهن تحت عنوان توجه به طور ويژه، به هدف، در حال حاضر و بدون قضاوت تعريف مي شود.ذهنآگاهي از طريق توجه هدفمند و غير قضاوتي و به شيوه اي خاص به لحظه و شرايط كنوني پديد مي آيد اين تعريف سه مولفه ذهنآگاهي را در بر دارد.در تلاش براي بيان مولفه هاي ذهنآگاهي به سازه هاي ساده و قابل درك، مولفه هاي اساسي ذهنآگاهي شامل هدفمندي يا قصد،توجه و نگرش استخراج شده است. شناخت درماني مبتني به ذهنآگاهي در كاهش افسردگي، اضطراب، نگرش ناكارآمد و افكار خود آيند مؤثر بوده است. همچنين نتايج حاكي است كه اين روش مي تواند در پيشگيري از افسردگي و اضطراب موثر واقع شود.از اين رو در مقاله حاضر ضمن بيان نحوه به وجود آمدن و تكامل اين درمان به بيان اهداف اساسي ، تعريف مولفه هاي درماني ، روش هاي متفاوت ارتباط با تجارب و بيان مباني نظري كه در شناخت درماني مبتني بر ذهنآگاهي (MBCT) استفاده ميشود، پرداخته شده است.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي