روان درماني و اعتياد؛ اثربخشي بهزيستي‌درماني بر شاخص ولع‌مصرف درمردان وابسته به مت-آمفتامين تحت درمان اقامتي كوتاه‌مدت، يك كارآزمايي تصادفي كنترل‌شده

روان شناسي مثبت گرا شاخه اي از روان شناسي است كه به جاي تمركز صرف بر آسيب شناسي رواني، تاكيد بر پتانسيل هاي روان شناختي را موردتوجه قرار داده است. بهزيستي درماني يكي از رويكردهاي منبعث از روان شناسي مثبت گرا مي باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير بهزيستي درماني بر شاخص ولع مصرف در مردان وابسته به مت آمفتامين انجام شد. مطالعه حاضر يك كارآزمايي تصادفي بود كه در قالب طرحي نيمه آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و گروه كنترل انجام شد. شش مرد واجد شرايط شركت در پژوهش از بين بيماران وابسته به مواد محرك مراجعه كننده به كمپ ترك اعتياد شهر كرج با استفاده از نمونه گيري تصادفي انتخاب و به كمك نرم افزار اكسل و به گونه اي تصادفي به دو گروه آزمايشي(3 نفر) و گواه (3 نفر) اختصاص داده شدند. پس از اخذ رضايت آگاهانه و انجام مصاحبه باليني، شركت كنندگان در دو برهه زماني پيش و پس آزمون به شاخص تصويري ولع مصرف پاسخ دادند. گروه آزمايش به مدت 12 جلسه هفتگي تحت درمان انفرادي بهزيستي و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور تحليل داده ها از آزمون كاي اسكوئر و تحليل كوواريانس تك متغيره در محيط نرم افزار اس پي اس اس ويرايش 22 استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد كه بهزيستي درماني تاثير معنا داري بر بهبود شاخص ولع مصرف در وابستگان به مت آمفتامين نداشته است (0.05 p). يافته هاي اين پژوهش ناهمسو با پژوهش هايي است كه اثر بخشي بهزيستي درماني را در درمان شاخص هاي عاطفي و خلقي مورد تاييد قرار داده اند. اين نتايج مي تواند منعكس كننده ماهيت خاص آسيب شناسي روان شناختي و بيولوژيكي ناشي از مصرف مت آمفتامين باشد. اين يافته ها مي تواند در قالب ارزيابي، طرح ريزي مداخلات درماني و مسير پژوهش هاي آتي در مصرف كنندگان مت آمفتامين سودمند باشد.