پيش بيني رضايت از زندگي نوجوانان بر اساس تحول مثبت نوجواني وسرمايه‌هاي روان‌شناختي

شايستگي نوجوان در ابعاد گوناگون فردي و اجتماعي و سرمايه‌هاي روان شناختي زمينه ساز رضايت از زندگي است. پرداختن به سرمايه‌هاي اجتماعي و روان شناختي در برهه اي از زندگي كه با شكل گيري هويت شناخته شده است، مي تواند تبييني براي رضايت از زندگي در افراد فراهم سازد. هدف پژوهش حاضر، پيش بيني رضايت از زندگي بر اساس تحول مثبت نوجواني و سرمايه‌هاي روان‌شناختي در نوجوانان بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري شامل كليۀ نوجوانان ساكنِ منطقه پنج شهر تهران بودند كه به تعداد 324 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از مقياس تحول مثبت نوجواني گلدوف و همكاران، رضايت از زندگي داينر و همكاران و براي ارزيابي سرمايه هاي روان‌شناختي از مقياس اميد اشنايدر، مقياس خودكارآمدي عمومي جروسالم و شوارتز، خرده‌آزمون خوش بيني از ازمون جهت گيري زندگي، مقياس تاب آوري كانور و ديويدسون استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS24 مورد تحليل قرار گرفت. نتايج رگرسيون همزمان نشان داد كه شايستگي، اطمينان، مراقبت و ارتباط به ترتيب نقش معناداري در پيش بيني رضايت از زندگي دارند و در مجموع 46 درصد از واريانس رضايت از زندگي را تبيين كردند. سرمايه هاي روان شناختي؛ اميد، خودكارآمدي و تاب آوري هم به ترتيب نقش معني داري در پيش بيني رضايت از زندگي داشتند و در مجموع 36 درصد از تغييرات رضايت از زندگي را تبيين كردند. نتايج حاكي از اهميت سرمايه هاي روان شناختي با تأكيد بر مؤلفه هاي تحول مثبت نوجواني شامل بر شايستگي، اطمينان، مراقبت و ارتباط در رضايت از زندگي نوجوانان بود.