اثر 12 هفته بادي بامپ و مصرف تركيب عسل و دارچين بر رزيستين، ويسفاتين و مقاومت به انسولين كودكان داراي اضافه وزن

سابقه و هدف: پيشگيري از چاقي و اضافه وزن و عوامل خطرزاي مرتبط با آن همچون مقاومت به انسولين از سنين كودكي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين پژوهش با هدف بررسي اثر 12 هفته بادي بامپ و مصرف تركيب عسل و دارچين بر رزيستين، ويسفاتين و مقاومت به انسولين كودكان داراي اضافه وزن انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و به روش نيمه تجربي بود. 50 كودك 9 تا 11 ساله داراي اضافه وزن به صورت تصادفي در پنج گروه بادي پامپ؛ بادي پامپ+عسل؛ بادي پامپ+دارچين؛ بادي پامپ+تركيب عسل و دارچين؛ و كنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته انجام شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از مداخلات، ضمن اندازه گيري متغيرهاي جانبي، از تمام آزمودني ها نمونه گيري خوني جهت اندازه گيري رزيستين، ويسفاتين، گلوكز و انسولين و محاسبه مقاومت به انسولين گرفته شد. جهت مقايسه و بررسي تغييرات متغيرها در پنج گروه پژوهش و در دو زمان خون گيري (پيش‌آزمون و پس‌آزمون)، از آزمون آماري تحليل واريانس آميخته بيندرون آزمودني ها در يك طرح 2 ×5 (5 گروه و 4 زمان) استفاده شد.يافته‌ها‌: نتايج نشان داد كه ويسفاتين، گلوكز، انسولين و مقاومت به انسولين در چهار گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل به طور معني‌دار كاهش يافت (P 0/05). اما تفاوت تغييرات ويسفاتين، گلوكز، انسولين و مقاومت به انسولين بين چهار گروه مداخله معني‌دار نبود (P 0/05). بين تغييرات رزيستين پنج گروه تفاوت معني‌دار مشاهده نشد (0/76=p).نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق احتمالاً 12 هفته تمرين بادي پامپ با كاهش ويسفاتين و مقاومت به انسولين (احتمالاً تحت تأثير كاهش درصد چربي بدن) منجر به بهبود سطح تندرستي و پيشگيري از بيماري ديابت در كودكان 9 تا 11 ساله داراي اضافه وزن مي شود؛ اما به نظر نمي‌رسد مصرف همزمان دارچين، عسل و تركيب آنها نقش چنداني در تأثير بادي پامپ داشته باشد.