شاخص هاي جداسازي از ونتيلاتور: مروري يكپارچه بر مقالات داخلي منتشرشده

زمينه و هدف: يكي از اساسي ترين اقدامات حمايتي در بيماران بستري در بخش‌هاي مراقبت ويژه استفاده از تهويه مكانيكي مي‌باشد. طولاني شدن مدت تهويه مكانيكي مي‌تواند موجب وابستگي و مشكلات و عوارض مختلفي براي بيماران شود. به همين دليل يكي از مراحل مهم فرايند درمان بيماران تحت تهويه مكانيكي، جداسازي مطلوب و به‌موقع بيماران از دستگاه تهويه مكانيكي مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي شاخص هاي جداسازي از ونتيلاتور به صورت مروري يكپارچه و سيستماتيك انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه جستجوي مقالات با استفاده از كليدواژه هاي فارسي جداسازي، وينينگ و جداسازي از ونتيلاتور و كليدواژه هاي انگليسي معادل آن ها، weaning و ventilator weaning در پايگاه هاي اطلاعاتي داخلي و خارجي SID، Magiran, Iran Medex, web of science، Science Direct، PubMed،Google Scholar و Scopus بدون محدوديت زماني انجام شد. در نهايت 15 مقاله وارد مطالعه شدند. يافته ها: مرور 15 مقاله مرتبط نشان داد كه شاخص هاي متعددي از جمله RSBI، IWI، P0.1، NIF و CROP جهت پيش‌بيني زمان مناسب جداسازي وجود دارد و مزايا و معايب هر يك از شاخص‌هاي جداسازي به‌صورت پراكنده در مطالعات مختلف گزارش‌شده است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه مي توان دريافت يك شاخص واحد و مورد توافق همگان به‌منظور جداسازي بهينه بيماران از تهويه مكانيكي وجود ندارد، لذا جمع‌بندي يافته هاي موجود در رابطه با تعيين شاخص هاي دقيق و موثر جهت جداسازي موفق بيماران تحت تهويه مكانيكي ضروري به نظر مي رسد.