بررسي ارتباط هوش معنوي و عاطفي با كيفيت مراقبت پرستاري در پرستاران شاغل در مركز آموزشي-درماني آيت الله طالقاني شهر كرمانشاه در سال 1397

زمينه و هدف: نظر به اينكه هوش معنوي از طريق تقويت باورها و شخصيت و هوش عاطفي به واسطه غلبه بر استرس، كيفيت مراقبت پرستاري را در پرستاران افزايش مي دهند، مطالعه حاضر به بررسي رابطه هوش معنوي و عاطفي با كيفيت مراقبت پرستاري در پرستاران شاغل در مركز آموزشي درماني آيت‌الله طالقاني شهر كرمانشاه در سال 1397 انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي است. نمونه‌هاي مورد مطالعه را 225 پرستاران شاغل در بيمارستان آيت‌الله طالقاني شهر كرمانشاه در سال 1397 تشكيل داده بودند كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي استاندارد هوش معنوي King، هوش عاطفي Petrides Furnham و پرسشنامه سنجش كيفيت مراقبت پرستار QUALPAC Quality patient care scale استفاده شد. داده ها با تحليل شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه هم‌زمان به كمك نرم افزار SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد رابطه معكوس و معناداري بين كيفيت مراقبت پرستاري با مؤلفه هاي هوش معنوي از جمله معناسازي شخصي (0/042= p و 0/229-=r) و آگاهي متعالي (0/001=p و 0/386-=r ) و مؤلفه هاي هوش هيجاني ازجمله درك عواطف و احساس‌هاي خود و ديگران (0/001=p و 0/433-=r ) و خوش‌بيني و نگرش مثبت (0/018=p و 0/274-=r ) وجود دارد. همچنين يافته هاي حاصل از تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد مؤلفه هاي هوش معنوي 0/17 و مؤلفه هاي هوش عاطفي 0/32 تغييرات مربوط به كيفيت مراقبت پرستاري را تبيين مي كنند. نتيجه گيري: از آنجا كه هوش معنوي و عاطفي بالاتر به ارتقاء كيفيت مراقبت هاي پرستاري در پرستاران مي انجامد لذا مي‌توان با برنامه ريزي و آموزش هاي لازم در جهت بهبود كيفيت هوش معنوي و عاطفي پرستاران اقدام نمود.