رابطه رهبري اخلاقي با عملكرد مديران مدارس شهر تهران

بدون عنوان

هدف اين پژوهش بررسي رابطه رهبري اخلاقي با عملكرد مديران مدارس شهر تهران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ شيوه اجرا پيمايشي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش مديران مدارس دوره ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 97-1396 (1353 نفر) بودند كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 298 نفر (159 زن و 139 مرد) با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي رهبري اخلاقي (دي‌هوق و دن‌هارتگ، 2008) و عملكرد مديران (پاترسون، 1992) استفاده شد كه روايي صوري و محتوايي آنها تاييد و پايايي آنها با روش آلفاي كرونباخ به‌ترتيب 92/0 و 87/0 محاسبه شد. داده‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS-22 و با روش‌هاي ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه بين رهبري اخلاقي با عملكرد مديران مدارس رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنين بين مولفه‌هاي رهبري اخلاقي يعني انصاف، شفاف‌سازي نقش و تسهيم قدرت با عملكرد مديران مدارس رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. علاوه بر آن رهبري اخلاقي و همه مولفه‌هاي آن توانايي پيش‌بيني معنادار عملكرد مديران مدارس را داشتند (05/0>P). بنابراين براي بهبود عملكرد مديران مدارس مي‌توان ميزان رهبري اخلاقي و مولفه‌هاي آن را از طريق كارگاه‌هاي آموزشي ارتقاء بخشيد.

فاقدچكيده