دكترين «دست هاي پاك» در حقوق بين‌الملل و بررسي تطبيقي آن با «مشاركت زيان ديده در خسارت»

بر اساس دكترين »دست هاي پاك «، زيان ديده‌اي كه به منظور جبران خسارت به دادگاه بين المللي مراجعه مي كند بايد پاك دست باشد. »پاكدستي مدعي « شباهت هاي متعددي با »مشاركت زيان ديده در خسارت « دارد كه بر اساس آن، نقش زيان ديده در بروز خسارت به هنگام تعيين غرامت مورد توجه قرار مي گيرد. فارغ از شباهت هايي كه به لحاظ منشأ و مبناي وجودي آن ها قابل تصور است، هر دوي آن ها به عنوان ادعاهايي از سوي خوانده نسبت به اقدامات ارتكابي خواهان مطرح مي گردند و در مواردي كه شخص ديگري غير از زيان ديدۀ اصلي در جايگاه خواهان حاضر است نيز قابليت اعمال دارند. تمايزهاي ميان آن ها نيز به طور مشخص در مرحلۀ اثرگذاري مي باشد. بدين ترتيب كه عدم پاكدستي مدعي مي تواند در مرحلۀ رسيدگي صلاحيتي، موجب عدم قابليت استماع دعوا شود، در حالي كه »مشاركت زيان ديده در خسارت « به عنوان عاملي تأثيرگذار بر جبران خسارت در مرحلۀ رسيدگي ماهيتي قلمداد مي شود. همچنين، برخلاف دكترين »دست هاي پاك « »مشاركت زيان ديده در خسارت « مي تواند با اثرگذاري جزيي تنها سبب كاهش ميزان غرامت گردد و بي احتياطي و بي مبالاتي خواهان را نيز شامل گردد.