بررسي اثر شكل و فاصله گروه پايه هاي رودخانه اي بر ميزان نيروهاي هيدروديناميكي وارد بر آن ها

تجربه طولاني مدت احداث پل بر روي رودخانه ها، مهندسان را به اين نتيجه رسانده است كه در طراحي پل ها فقط در نظر داشتن مسائل سازه اي، زمين شناسي، موقعيت راه و پتانسيل ترافيك كافي نمي باشد بلكه بايد اثر نيروهاي هيدروديناميكي را نيز مورد توجه قرار داد. در اين تحقيق نيروهاي هيدروديناميكي وارد بر پايه پل با بررسي تاثير مقطع هندسي پايه (دايره‌اي، مستطيلي گردگوشه و بيضي با نسبت L/B طول به عرض مختلف)، و تاثير نسبت G/D (G فاصله لب به لب دو پايه) در گروه پايه‌ها با در نظر گرفتن اندركنش سازه سيال در نرم‌افزار آباكوس شبيه‌سازي شده است. نتايج حاصله نشان داد در مقطع بيضي به دليل انطباق بيشتر با الگوي جريان نيروي درگ كمتري ايجاد مي شود. همچنين در اين مقطع افزايش نسبت L/B نيز موجب بهبود نتايج مي گردد. در گروه پايه هاي در راستاي هم، در مقطع دايره اي در فاصله كمتر از D2.5، پايه ها نظير يك جسم صلب عمل مي كنند. در اين مقطع فاصله D3.2، به عنوان نسبت بحراني شناخته شده و پس از اين فاصله، ضريب درگ در هر سه پايه كاهش و به مقدار ثابتي رسيده است. فاصله بحراني براي مقطع مستطيلي گردگوشه و بيضي به ترتيب برابر با D2.6، و D2.3 بوده و پس از آن ضريب درگ براي هر سه پايه برابر با ضريب درگ براي پايه منفرد مي باشد. .