موقعيت بهينه پرده آب بند و كف بند در كاهش فاكتورهاي نشت در پي سدهاي انحرافي

نشت آب از پي سدهاي انحرافي و اهميت كنترل آن، همواره مورد توجه محققين بوده است. در اين تحقيق به بررسي آزمايشگاهي، عددي و تحليلي نشت آب و راه هاي كنترل آن پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه استفاده از كف بند و پرده آب بند تاثير زيادي در كاهش دبي نشت داشته، به طوري كه براي مدل كف بند با دو پرده آب بند، به ازاي هد بالادست 47 سانتي متر، مقدار دبي نشت 60% كاهش نشان داد و وقوع پديده جوشش را به تاخير انداخت. بررسي ها نشان داد كه دبي خروجي با عمق آب بالادست رابطه خطي داشت. استفاده از يك پرده آب بند در پي سد نيز بهترين عملكرد را در كاهش نيروي زيرفشار از خود نشان داد كه حدود 22% آن را كاهش داد. همچنين كاربرد دو پرده آب بند و كف بند علاوه بر كنترل پديده جوشش، مقدار گرديان خروجي را به ازاي هد بالادست 75 سانتي متر تا 0.763 كاهش داد. اعمال مدل كف بند و پرده آب بند به لحاظ اقتصادي جايگزين مناسبي براي مدل كف بند و دو پرده آب بند مي باشد. مدل عددي نيز مطابقت قابل قبولي با مدل آزمايشگاهي در شبيه سازي گراديان خروجي، نيروي زيرفشار و دبي نشت داشت به طوري كه در تمام مدل ها مقدار خطا كمتر از 5% بود. با نزديك تر شدن پرده آب بند به مركز كف بند، شكل خط جريان در زير كف بند همگن تر شد كه نتيجه آن تغييرات يكنواخت پتانسيل در زير كف بند مي باشد. همچنين نتايج موجود با مدل هاي تحليلي مختلف مقايسه شد و تئوري خوسلا بيشترين مشابهت را با نتايج آزمايشگاهي و عددي نشان داد.