بررسي معيارهاي مديريتي و هيدروژئولوژيكي بر تغييرات تراز سطح آب زيرزميني دشت سرايان

منابع آب زيرزميني در ايران به ويژه در دشت هاي كويري استان خراسان جنوبي به دليل خشكسالي، افزايش تعداد چاه هاي كشاورزي و برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني وضعيت مطلوبي ندارند و با خطر تخريب و افت دائم سطح آب مواجه اند. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي عوامل مؤثر بر روند افت تراز آب زيرزميني در دشت سرايان (ممنوعه بحراني)، واقع در استان خراسان جنوبي بوده است. در اين پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از روش هاي پايش خشكسالي SPI و GRI و ميانگين متحرك، اثر بارندگي و خشكسالي افت تراز آب زيرزميني دشت سرايان بررسي شود. همچنين با استفاده از نرم افزار Arc GIS نقشه هاي هم افت و هم عمق براي سال هاي قبل و بعد از نصب كنتور هوشمند چاه هاي پيزومتري دشت رسم گرديد. نتايج نشان از اين دارد كه در بازه زماني 4 ساله بعد از نصب كنتور هوشمند نسبت به بازه زماني 4 ساله قبل از نصب كنتور هوشمند، روند ميزان افت حجم آبخوان به اندازه 36/14 درصد كاهش يافته است. هيدروگراف تراز آب زيرزميني نيز نشان داد در طي 23 سال به ميزان 25 متر سطح آب كاهش يافته است. مهم ترين عوامل مؤثر بر افت آب زيرزميني در دشت سرايان بر برداشت بي رويه از آب زيرزميني، تأثير خشكسالي هاي متوالي و در نتيجه كاهش تغذيه آبخوان تعيين گرديد.