پذيرش آثار جبران خليل جبران در ايران براساس نظريّه نظام چندگانه

ترجمه، مهم ترين راه ارتباطي بين فرهنگ ها است و هر متن ادبي براي آنكه به زندگي خود ادامه بدهد بايد توان گذر از اين گذرگاه و گرفتن پذيرش در زبان مقصد را داشته باشد. اينكه چگون يك يا چند اثر ترجمه اي در زبان و فرهنگ مقصد، مورد پذيرش واقع مي شود، دغدغة مهم و مشترك ادبيّات تطبيقي و ترجمه‌پژوهي است. پژوهش حاضر با تكيه بر نظريّة نظام چندگانه كه ادبيّات ترجمه شده را بخشي از نظام فرهنگي، ادبي و تاريخي زبان مقصد مي‌داند، مي كوشد چرايي و روند پذيرش آثار جبران خليل جبران در فرهنگ و ادب ايران را بررسي كند. مهم ترين يافته هاي پژوهش حاضر كه با روشي تحليلي - توصيفي نگاشته شده، بيان كنندة اين است كه براساس نظريّة نظام چندگانه، پذيرش آثار جبران هم به مسائل پيش از ترجمه، مانند انتخاب اثر و موضوع، ديدگاه و شناخت و هنجارها و هم به مسائل پس از ترجمه مانند بازار پويا، اعتبار ناشر و تأييد عناصر فرهنگي بستگي داشته است.