مقايسه اثر آنتي باكتريال دهانشويه نانوسيلور و كلرهگزيدين بر روي استرپتوكوك سانگوئيس- مطالعه آزمايشگاهي

سابقه و هدف: باكتري استرپتوكوك سانگوئيس بعنوان يكي از عوامل آغازكننده تشكيل پلاك ميكروبي شناخته مي شود.اين باكتري شرايط را براي چسبيدن ديگر باكتريهاي پوسيدگي زا به پلاك دنداني مهيا ميكند. در كنار كنترل فيزيكي پلاك ميكروبي استفاده از دهانشويه ها بعنوان روش شيميايي براي ازبين بردن ميكروارگانيسم ها موثر است. گرچه كلرهگزيدين بعنوان استاندارد طلايي جهت ازبين بردن ميكروارگانيسم هاي دهاني مطرح است اما عوارض ناخوشايند حاصل از استفاده طولاني مدت آن جايگزين مناسب تري را ميطلبد.اين تحقيق با هدف مقايسه اثر آنتي باكتريال دهانشويه نانوسيلور و كلرهگزيدين بر روي استرپتوكوك سانگوئيس در بخش كودكان دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران در سال 1397-1398 انجام شد.مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع experimental و در شرايط in vitro روي استرپتوكوك سانگوئيس انجام شد.آزمايش روي دو گروه مورد(دهانشويه نانوسيلور) و شاهد(دهانشويه كلرهگزيدين) در سه قسمت انجام شد. ابتدا با استفاده از روش Disk diffusionبررسي قدرت آنتي ميكروبيال از طريق اندازه گيري قطر هاله مهاري انجام شد.سپس جهت اندازه گيري MIC(حداقل غلظت مهاركننده رشد باكتري) از دو روش ميكرو و ماكروديلوشن استفاده شد و در پايان براي اندازه گيريMBC(حداقل غلظت كشنده باكتري) از روش Blood agar dilution استفاده كرديم. يافته ها: آزمون آماري نشان داد دهانشويه نانوسيلور فاقد هاله عدم رشد و MIC و MBC آن در مقايسه با كلرهگزيدين بيشتر بوده و اين اختلاف از نظر آماري معني دار است. (0/001 P) ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي: با توجه به نتايج اين مطالعه در روش آزمايشگاهي دهانشويه نانوسيلور در مقايسه با كلرهگزيدين داراي خاصيت باكتريواستاتيكي و باكتريوسيدي ناچيز است.