بررسي ميزان ابتلاء كادر درمان دندانپزشكي در سه ماه ابتدائي شيوع ويروس كرونا در ايران

سابقه و هدف: ويروس Covid 19به عنوان يك تهديد كنندۀ بزرگ سلامت همگاني در جهان شناخته شده است. راه هاي معمول پخش ويروس شامل انتقال مستقيم (عطسه، سرفه و استنشاق قطرات و آئروسل هاي آلوده) و انتقال تماسي (مخاط دهان، بيني و ملتحمه چشمها) مي باشد. هنگام ارايه خدمات دندانپزشكي مقادير زيادي آئروسل هنگام كار با وسايل توليد مي گردد. ايران يكي از مراكز اصلي شيوع اين بيماري در ابتداي همه گيري بود لذا اين مطالعه به ارزيابي ميزان و شدت ابتلا كادر درمان دندانپزشكي به COVID19 در دوره قبل و بعد از قرنطينه مي پردازد. مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي پس از تكميل پرسشنامه ها اطلاعات استخراج و با آزمون آماري كاي دو تحليل گرديد، تعداد 1100 نفر از اعضاي جامعه ي دندانپزشكي بصورت اختياري نسبت به شركت در اين مطالعه اعلام آمادگي نمودند. يافته ها: در سه ماه گذشته 74(21/8%) نفر علايم بيماري را گزارش كردند و دركل 18 (2/2%) نفر قطعا با تشخيص پزشكي مبتلا بوده اند. سراميست ها بيشترين علايم (50%) و دانشجويان دندانپزشكي كمترين علايم (19/3 %)را در سه ماه گذشته گزارش كردند. مبتلايان قطعي در بين سراميست ها و دانشجويان از دندانپزشكان و متخصصين بيشتر بود . در اين مطالعه 8/11 درصد افراد شركت كننده ، يكي از اعضاء كادر درماني كه بر اثر كرونا فوت شده اند را مي شناخته اند . ميانگين سني مبتلايان قطعي 12/24 ± 35/24 بوده است. نتيجه گيري: ميزان پايين ابتلاء قطعي كادر درمان دندانپزشكي در اين مطالعه نشان مي دهد كه ضد عفوني محيط و استريليزاسيون و استفاده از وسايل حفاظتي بصورت معمول مي تواند در جلوگيري از گسترش بيماري و ابتلاء، موثر و مفيد واقع شود.