ارتباط سازگاري زناشويي با سبك‌هاي تفكر در زنان نابارور مراجعه‌كننده به بيمارستان الزهرا شهر تبريز، 1393

پيش زمينه و هدف: ناباروري جوامع مختلف را درگير نموده و پيامدهاي رواني اجتماعي متعددي را به دنبال دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت سازگاري زناشويي و ارتباط آن با سبك هاي تفكر در زنان نابارور مراجعه كننده به بيمارستان الزهرا شهر تبريز از شهريور تا آبان ماه سال 1393 انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه ي مقطعي، برروي 160 زن نابارور 49-15 ساله انجام گرفت. نمونه هاي پژوهش بر اساس روش نمونه گيري سرشماري انتخاب شدند. پرسشنامه هاي فردي اجتماعي، سازگاري زناشويي (DAS) و سبك تفكر استرنبرگ به روش خود ايفايي تكميل گرديدند. از آزمون پيرسون جهت تعيين ارتباط سازگاري زناشويي با نمره سبك هاي تفكر استفاده گرديد. يافته ها: ميانگين -انحراف معيار نمره كلي سازگاري زناشويي زنان نابارور مورد مطالعه 22/3 ±100/0 (از محدودهي نمره قابل كسب 0 تا 151) بود. بين سازگاري زناشويي با سبك تفكر قانونگذار (r=0/47) و سبك تفكر قضائي (r=0/34) همبستگي متوسط و با سبك تفكر اجرايي (r=0/28) همبستگي ضعيف وجود داشت (P 0/001). نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه نشان داد كه همبستگي معني دار و مستقيمي بين سبكهاي تفكر با سازگاري زناشويي وجود داشت و بيشترين همبستگي بين سبك تفكر قانونگذار با سازگاري زناشويي بود. نتايج اين مطالعه ميتواند توسط مشاوران جهت آشنا كردن زنان نابارور از سبك تفكر خود، تاثير آن بر سازگاري زناشويي و حمايت رواني از طريق تعديل يا تغيير سبك تفكر فعلي در جهت ارتقاي سازگاري زناشويي اين گروه از زنان مورد استفاده قرار گيرد.