تأثير كوركومين بر علائم سندرم قبل از قاعدگي: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سو كور

پيش زمينه و هدف: سندرم قبل از قاعدگي را اغلب زنان در سنين باروري تجربه مي كنند. اين سندرم تركيبي از تغييرات خلقي، جسمي و رفتاري است كه با ارتباطات خانوادگي و فعاليت هاي اجتماعي تداخل مي كند. روش هاي مختلفي براي درمان اين سندرم مطرح شده و يكي از اين روش ها استفاده از گياهان دارويي است. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير كوركومين بر شدت علائم سندرم قبل از قاعدگي انجام شد. مواد و روش كار: در اين كارآزمايي باليني دو سو كور، 70 نفر از دانشجويان داراي علائم PMS به صورت تصادفي به دو گروه دريافت كننده كوركومين و دارونما تقسيم شدند. مبتلايان روزانه دو كپسول از هفت روز قبل از قاعدگي تا 3 روز پس از قاعدگي به مدت 3 سيكل دريافت كردند و پرسشنامه ثبت علائم روزانه تكميل شد. داده هاي قبل از مداخله و 1، 2 و 3 سيكل پس از مداخله توسط آزمون هاي آناليز واريانس اندازه گيري هاي مكرر و تي مستقل تجزيه وتحليل شدند. جهت تجزيه وتحليل از نرم افزار 18-SPSS استفاده شد وP 0/05 معني دار تلقي شد. يافته ها: قبل از مداخله دو گروه ازنظر ميانگين امتيازات علائم PMS تفاوت معني دار آماري نداشتند (گروه كوركومين39/1±103/6 و گروه دارونما 44/6±106/7 و P=0/77)؛ اما پس 1، 2 و 3 سيكل مداخله تفاوت ميانگين امتيازات علائم PMS بين گروه ها معني دار بود (در گروه دارونما به ترتيب 40/13±93/72،49/13±91/36 و 50/49±91/45 بود و در گروه كوركومين به ترتيب 22/6±53/5،19/1±42/1 و6/11±7/29) (P 0/0001). بحث و نتيجه گيري: كوركومين در كاهش شدت علائم خلقي، رفتاري و جسماني سندرم قبل از قاعدگي مؤثر است و استفاده از آن در درمان اين سندرم پيشنهاد مي شود.