بررسي بيوانفورماتيك ارتباط اندازه‌ي ژنوم با خصوصيات ژنتيكي و رفتاري باكتري‌هاي بيماري‌زا

مقدمه: با افزايش تعداد باكتري‌هايي كه توالي‌يابي مي‌شوند، نياز به بهره‌برداري از اين داده‌ها نيز بيشتر مي‌شود. استفاده از اين اطلاعات ژنومي از طريق به كارگيري هم‌زمان علوم بيوانفورماتيك و باكتري‌شناسي امكان‌ پذير مي‌باشد. مطالعه‌ي بيوانفورماتيك اندازه‌ي ژنوم باكتري‌هاي بيماري‌زا، تنوع قابل توجهي را نشان مي‌دهد. فرضيات زيادي در مورد علت اين تنوع و همچنين ارتباط اندازه‌ي ژنوم و فرايندهاي اساسي باكتري مطرح است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي ارتباط اندازه‌ي ژنوم با تعدادي از خصوصيات ژنتيكي و رفتاري باكتري‌هاي بيماري‌زا بود. روش‌ها: اطلاعات توالي ژنوم 100 گونه باكتري بيماري‌زا از منابع گوناگون جمع‌آوري شد. ارتباط اندازه‌ي ژنوم با چند خصوصيت باكتري‌هاي بيماري‌زا مورد ارزيابي قرار گرفت. براي آناليز داده‌ها، از نرم‌افزاري SPSS نسخه‌ي 19 استفاده شد. يافته‌ها: اندازه‌ي ژنوم در باكتري‌هاي بيماري‌زا، ارتباط معني‌داري با تعدادي از خصوصيات ژنومي مانند درصد C + G، تعداد كلي ژن‌ها، پروتئين‌ها، Pseudogeneها، ژن‌هاي كسب شده و برخي از خصوصيات رفتاري و اكولوژيكي باكتري مانند تحرك، محدوده‌ي ميزبان و تنفس نشان داد. هيچ گونه ارتباط معني‌داري بين اندازه‌ي ژنوم، تراكم ژن در طول ژنوم و همچنين درصد DNA غير كد كننده وجود نداشت. نتيجه‌گيري: در باكتري‌هاي بيماري‌زا، DNA انعطاف‌پذيري بالايي دارد و در طي تكامل، دچار كاهش اندازه مي‌شود. در طي اين روند، باكتري‌ها تعدادي از ژن‌هاي خود را از دست مي‌دهند و تعداد كمتري نيز ژن كسب مي‌كنند. اين عوامل با كاهش تعداد پروتئين‌ها، كاهش درصد C + G و محدود ماندن زيستگاه باكتري همراه است.