بررسي اثر كلريد روي در كنترل خونريزي كبدي؛ مطالعه‌ي مدل حيواني

مقدمه: كنترل خونريزي پارانشيمي به خصوص در بافت كبد، با وجود پيشرفت علم جراحي، كماكان يكي از چالش‌هاي روبه‌روي جراحان براي حفظ جان بيماران مي‌باشد. يك رقابت پژوهشي بر سر معرفي روش مؤثرتر بين پژوهشگران اين زمينه وجود دارد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر هموستاتيك كلريد روي در كنترل خونريزي بافت پارانشيمي كبدي انجام گرديد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مدل حيواني، از 60 موش نر ويستار استفاده شد. بر روي كبد هر موش، برشي به طول cm 2 و عمق cm 5/0 داده شد و زمان برقراري هموستاز با استفاده از غلظت‌هاي مختلف كلريد روي (5، 10، 15، 25 و 50 درصد) و روش كنترل (كنترل خون‌ريزي به‌وسيله‌ي بخيه زدن)، ميزان خونريزي اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: در تمامي گروه‌ها هموستاز كبدي به طور كامل برقرار شد. بين گروه‌هاي غلظتي كلريد روي در مقايسه با گروه بخيه (گروه شاهد) اختلاف معني‌دار وجود داشت و زمان مورد نياز براي برقراري هموستاز با استفاده از غلظت‌هاي مختلف كلريد روي، نسبت به روش بخيه زدن كمتر بود (0/001 P). در تمامي گروه‌هاي غلظتي 5، 10 و 15 درصد كلريد روي و همچنين گروه شاهد (بخيه) درجه‌ي پاتولوژي 1 مشاهده شد. در گروه‌هاي غلظتي 25 و 50 درصد كلريد روي به ترتيب 70 و 80 درصد درجه‌ي پاتولوژي 2 مشاهده شد. نتيجه‌گيري: كلريد روي يك ماده‌ي هموستاتيك مؤثر در كنترل خونريزي بافت پارانشيمي كبد در مدل حيواني مي‌باشد و در كمترين غلظت به كار رفته (5 درصد) نيز قادر به كنترل كامل خونريزي كبدي مي‌باش