بررسي ارتباط بين خونريزي مغزي و بيان ژن ماتريكس متالوپروتئيناز 9 و 2 (MMP2,9) در بيماران مبتلا به نقص شديد عامل انعقادي XIII

مقدمه: آنزيم‌هاي خانواده‌ي ماتريكس متالوپروتئيناز (MMPs يا Matrix metalloproteinases) نقشي اساسي در تجزيه‌ي غشاي پايه، ماتريكس خارج سلولي و بازسازي بافتي ايفا مي‌نمايند و در روند بروز خونريزي مغزي دخيل هستند. از طرفي، نقص عامل انعقادي XIII يك بيماري بسيار نادر خونريزي دهنده است كه شيوع آن يك در 2-1 ميليون نفر تخمين زده مي‌شود. خونريزي مغزي علت اصلي مرگ در اين بيماران است. اين مطالعه به بررسي ارتباط بين بيان ژن ماتريكس متالوپروتئيناز 9 و 2 با خونريزي مغزي در اين بيماران پرداخت. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مورد- شاهدي با بررسي يافته‌هاي باليني و كلي بيماران مورد مطالعه، روش Q-Real-time RT-PCR (Quantitative real-time reverse transcription polymerase chain reaction) براي بررسي كمي مقادير mRNA ماتريكس متالوپروتئيناز 9 و 2 در 42 بيمار دچار نقص ارثي عامل انعقادي XIII (شامل دو گروه با و بدون سابقه‌ي خونريزي مغزي (به ترتيب گروه‌هاي مورد و شاهد) به كار گرفته شد. روش مقايسه‌اي (ΔΔcCt-2) براي بررسي سطح بيان ژن‌هاي هدف استفاده شد. سطوح بيان ژن آنزيم گليسيرالدئيد 3 فسفات (GAPDH يا phosphate dehydrogenase-3 Glyceraldehyde) براي استانداردسازي بيان ژن‌هاي ماتريكس متالوپروتئيناز مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌ها: خونريزي از بند ناف شايع‌ترين علامت باليني بين همه‌ي بيماران بود. مقادير بالاي بيان ژن 9-MMP در 13 بيمار گروه مورد (2872 درصد) و 3 بيمار گروه شاهد (12/5 درصد) مشاهده شد كه نشا ن دهنده‌ي اختلاف معني‌دار بود( 95/3-2/8 : CI) 001/0 = P نتيجه‌گيري: بيماران داراي نقص عامل انعقادي XIII طيف وسيعي از علايم باليني را نشان مي‌دهند كه داراي اهميت فراواني در غربالگري و تشخيص اين دسته از بيماران است. بر اساس نتايج اين مطالعه، به نظر مي‌رسد كه افزايش بيان ژن 9-MMP به علت پلي‌مورفيسم يا التهاب مرتبط با بيماري‌زايي خونريزي مغزي در اين دسته از بيماران است. شايد بتوان با استفاده از مهار كننده‌هاي 9-MMP اين اثر را كاهش داد و به كاهش نرخ بستري شدن و مرگ اين بيماران كمك نمود.