بررسي رابطه كمال گرايي و فرسودگي شغلي در بين مديران

The Relationship between Perfectionism and Job Burnout among Managers

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين كمال گرايي با فرسودگي شغلي در بين مديران است. جامعه آماري اين پژوهش تمام مديران شهرستان گيلانغرب مي باشد كه تعداد آنها 62 نفر مي باشند. از روش سرشماري استفاده شده است. براي بررسي كمال گرايي از پرسشنامه محقق ساخته و براي اندازه گيري فرسودگي شغلي از پرسشنامه ماسلاچ(1985) استفاده شده است. پايايي آنها از روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/77 و 0/82 به دست آمده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه در مديران مورد مطالعه بين كمال گرايي مثبت و فرسودگي شغلي رابطه منفي معناداري وجود دارد. اما بين كمال گرايي منفي و فرسودگي شغلي رابطه مثبت معناداري در مديران وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه در مديران مورد مطالعه از بين شش متغير وارد شده در مدل تنها سه متغير معنادار بوده است كه با توجه به ضريب استاندارد شده متغيرهاي فشار ديگران، استاندارد بالا و ترديد در مورد فعاليت ها به ترتيب داراي بيشترين اثر بر فرسودگي شغلي بودند. يافته هاي پژوهش مي تواند در زمينه ي كمال گرايي و فرسودگي شغلي مديران مفيد باشد.

This study aimed to investigate the relationship between perfectionism and burnout among managers.The population in this paper included 62 managers in Gilan-e Gharb city.The census method was used. To examinethe perfectionism, a researcher-made questionnaire and to measure burnout, the Maslach Burnout Inventory (1985) were used.Its reliability was obtained 0.77 and 0.82 through Cronbach's alpha method.The results showed that there was asignificant negative correlation betweenpositive perfectionism and burnout.But there was a significant positive relationship between negative perfectionism and burnout in managers.The results revealed that in the studied managers,only three out of the six variables in the model were significant. Considering the standardized coefficient, pressure of others, high standard and doubts about activities had the highest effect on burnout, respectively. The results could be useful in terms of perfectionism and burnout among managers.