بررسي آثار مديريت اسلامي در ايران در دهه دوم انقلاب اسلامي: دوره تثبيت آثار (1377-1368)

A Study on the Publications of Islamic Management in Iran in the Second Decade of the Islamic Revolution: The Period of Consolidation (1989- 1998)

بَركشي پاسخ‌هاي مناسب و درخور از نصوص و انديشه اسلامي براي سؤالات برخاسته از دانش و كنش مديريت به توليد آثاري منجر شده است كه در جامعه دانشگاهي و حوزوي كشور در قالب مديريت اسلامي شناخته مي‌شود. هرچند كه ارزش‌هاي انقلاب اسلامي ايران در عرصه مديريت كشور به طور كامل متجلي نشده است، ولي روند رو‌به‌رشد آثار منتشرشده در زمينه مديريت اسلامي در كشور از ابتداي وقوع انقلاب امري محسوس بوده است؛ مدعايي كه نيازمند بررسي دقيق و موشكافانه است. اين مطالعه در ادامه پژوهشي است كه پيش از اين با عنوان «مديريت اسلامي در ايران: بسترها و پيدايش» به رشته تحرير درآمده است و حلقه دوم زنجيره آن را شكل مي‌دهد. هدف اين پژوهش، بازنمايي تلاش‌هاي انجام‌شده در دهه دوم انقلاب اسلامي در كشور (سال‌هاي 1368 الي 1377) است و با استفاده از گونه‌اي از فراتحليل مطالعات انجام‌شده در زمينه مديريت اسلامي را بررسي و دسته‌بندي كرده است. جامعه آماري اين پژوهش منابع موجود مديريت اسلامي در دهه دوم است. پژوهش‌هاي انبوهشي يكي از رويكردهاي مرسوم براي توليد علم به شمار مي‌رود. اين پژوهش با احصاي آثار منتشرشده در اين حيطه و تجزيه‌وتحليل‌ آن‌ها به اين نتيجه رسيده است كه در اين دوره محتواي عمده آثار معطوف به جنبه‌هاي ترويجي و مبنايي مديريت اسلامي در جامعه بوده و كمتر به حل مسائل مستحدثه جامعه بر اساس مديريت اسلامي و بر مبناي روش‌شناسي‌هاي متقن توجه داشته است. بر اين اساس مي‌توان گفت اين دوره، دوره تثبيت مديريت اسلامي در كشور بوده و به تدريج افراد دانشگاهي عهده‌دار تبيين اين حوزه شده‌اند.

Extracting decent responses from Islamic scriptures and thoughts for questions arisen from management act and knowledge have led to production of works recognized as Islamic Management among academic and Howza societies. Although the values of the Islamic Revolution of Iran have not been fully elucidated in managerial system of the country, the growing trend of published works in Islamic management has been prominent since the beginning of the revolution, a claim which should be scrutinized. This study follows the research already done titled "Islamic Management in Iran: Contexts and Emergence" and is the second ring of its chain. The aim of this research is to represent the efforts made in the second decade of the Islamic Revolution of Iran (from 1989 to 1999) and examines and classifies all studies of Islamic management during that era in the country, utilizing a model of meta-analysis. The statistical population of this research is all sources of Islamic management. Cumulative studies are one of the common approaches for scientific research. Enumerating and analyzing related researches, this study concludes that the content of majority of works focused on basic and promulgating aspects of Islamic management rather than resolving new issues based on Islamic management and rigorous methodologies. Hence, this era of Islamic management studies is considered the stabilization period and academicians gradually undertook the responsibility of explanation.