بررسي ارتباط فشار داخل چشم با طول مدت ديابت در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

مقدمه: در برخي مطالعات، فشار بالاي داخل چشم به عنوان عامل خطري براي اختلالات چشمي از جمله آتروفي عصب اپتيك و رتينوپاتي مطرح شده است. همچنين در برخي مطالعات، ديابت عاملي براي افزايش فشار داخل چشم مطرح شده است. با توجه به اين كه در مطالعات قبلي ميانگين دقيقي از فشار داخل چشم در بيماران مبتلا به ديابت در مقايسه با افراد عادي در دسترس نبود، همچنين با توجه به شيوع روزافزون ديابت به خصوص در جامعه‌ي ما و نقش كنترل فشار داخل چشم در كاهش عوارض ناشي از آن، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين ارتباط فشار داخل چشم با طول مدت ديابت در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه كننده به مركز پزشكي فيض در سال‌هاي 91-1390 انجام شد. روش‌ها: طي يك مطالعه‌ي مقطعي، پرونده‌ي بيماران مبتلا به بيماري ديابت نوع 2 كه در سال‌هاي 91-1390 به مركز پزشكي فيض مراجعه نمودند، بررسي شد و مشخصات دموگرافيك به همراه فشار داخل چشم و مدت ابتلا به ديابت از پرونده‌ها استخراج و به وسيله‌ي نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين مدت ابتلا به ديابت در بيماران، 5/6 ± 12/2 سال با دامنه‌ي 25-1 سال و ميانگين فشار داخل چشم راست و چپ به ترتيب mmHg 3/5 ± 15/6 و mmHg 3/5 ± 15/5 بود و همچنين بين مدت ابتلا به ديابت و فشار داخل چشم همبستگي معني‌داري به ميزان 8 درصد مشاهده شد كه از نظر آماري معني‌دار بود (0/006 = P). نتيجه‌گيري: فشار داخل چشم بيماران مبتلا به ديابت با عوامل مختلفي به ويژه مدت ابتلا به ديابت، سن و جنس بيماران ارتباط دارد و از طرف ديگر، به علت عدم كنترل مناسب ديابت، بخش‌هاي مختلفي از بدن به ويژه چشم در معرض آثار تخريبي ديابت قرار مي‌گيرند و عملكرد آن‌ها دچار اختلال مي‌شود. با وجود تمامي پيشرفت‌هايي كه در زمينه‌ي درمان رتينوپاتي ديابتي صورت گرفته است؛ اما پيشگيري، همچنان مناسب‌ترين راه است. در اين راستا، كنترل مناسب قند و فشار خون، تغذيه‌ي مناسب و داشتن فعاليت‌هاي بدني مداوم مي‌تواند از بروز رتينوپاتي ديابتي جلوگيري كند.