ارزيابي ميزان آنتي‌بادي اختصاصي ضد آنتي‌ژن نوتركيب CFP10 مايكوباكتريوم توبركلوزيس در بيماران مبتلا به سل

مقدمه: بيماري سل يكي از معضلات بهداشتي جامعه‌ي بشري است. روش سنتي تشخيص اين بيماري مبتني بر تست جلدي توبركولين (TST يا Tuberculin skin test) مي‌باشد كه اين داراي حساسيت و ويژگي پايين است و هر گونه برخورد قبلي با مايكوباكتريوم‌هاي غير بيماري‌زا نيز مي‌تواند منجر به نتايج مثبت كاذب در آن شود. هدف از اين مطالعه، طراحي روش تشخيص سرولوژيك دقيق و سريع با استفاده از آنتي‌ژن نوتركيب CFP-10 براي تشخيص افراد مبتلا به سل از افراد غير آلوده بود. روش‌ها: 51 نفر از بيماران مبتلا به سل به عنوان گروه تحت آزمايش و 39 نفر نيز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند و وجود آنتي‌بادي اختصاصي ضد آنتي‌ژن CFP-10، در نمونه‌هاي سرمي آن‌ها به وسيله‌ي آزمون ELISA (Enzyme-linked immuno assay) غير مستقيم مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: از مجموع 51 نمونه‌ي سرم بيماران مسلول مورد بررسي (در رقت 1/10)، 47 نمونه داراي آنتي‌بادي ضد CFP-10 بود و در 39 نمونه‌ي سرم افراد سالم، 33 نمونه فاقد آنتي‌بادي ضد اين آنتي‌ژن بود (0/10 P). بنا بر اين، ميزان حساسيت روش طراحي شده در اين مطالعه، 92/15 و اختصاصيت آن 84/61 درصد تعيين شد. ميزان حساسيت و اختصاصيت روش در رقت 1/100 به ترتيب 64/7 و 97/43 درصد بود. بر همين اساس، نقطه‌ي برش نيز در رقت 1/10، 0/351 و در رقت 1/100، 0/25 تعيين گرديد. نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده نشان داد كه ميزان آنتي‌بادي اختصاصي ضد CFP-10 در گروه بيماران مبتلا به سل تفاوت معني‌داري با گروه افراد سالم داشت. لذا مي‌توان نتيجه گيري كرد كه اندازه‌ گيري آنتي‌بادي فوق مي‌تواند كانديد مناسبي براي تشخيص بيماري سل و يا بررسي سير بيماري در افراد مورد درمان باشد.