مقايسه‌ي تأثير پلاسماي غني از پلاكت (PRP) و سرم جنين گاوي (FBS) بر تكثير و بقاي سلول‌هاي بنيادي مشتق از چربي در داربست فيبرين

مقدمه: امروزه در سلول درماني و مهندسي بافت، به سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي توجه خاصي مي‌شود و جهت رسيدن به تعداد سلول مورد نظر با ويژگي‌هاي مطلوب، دستيابي به شرايط مناسب كشت ضرورت دارد. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ي تأثير پلاسماي غني از پلاكت (PRP يا Platelet rich plasma) و سرم جنين گاوي (FBS يا Fetal bovine serum) بر تكثير و بقاي سلول‌هاي بنيادي مشتق از چربي (ADSCs يا Adipose derived stem cells) در داربست طبيعي فيبرين انجام شد. روش‌ها: نمونه‌هاي چربي از سه بيمار، طي جراحي ليپوساكشن به دست آمد. سلول‌هاي بنيادي از بافت چربي استخراج و كشت شد. سپس سلول‌هاي پاساژ سوم در داربست فيبرين و مديوم حاوي PRP 10 درصد (گروه مورد) يا FBS 10 درصد (گروه شاهد) كشت داده شدند. ميزان تكثير و بقاي سلول‌ها در روزهاي چهارم و هشتم با روش MTT (diphenyl tetrazolium bromide assay 5,2 (yl-2- dimethyl thiazol-4,5)3 و رنگ‌آميزي با Trypan blue و درصد آپوپتوز سلولي با روش Flow cytometry با استفاده از كيت Annexinᴠ-FITC ارزيابي گرديد. اطلاعات جمع‌آوري شد و با استفاده از آزمون t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در روزهاي چهارم و هشتم ميزان بقا و تكثير و درصد سلول‌هاي زنده در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معني‌داري بيشتر و ميزان سلول‌ها در مرحله‌ي اوليه‌ي آپوپتوز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معني‌داري كمتر بود (0/010 P). ميزان سلول‌ها در مرحله‌ي نهايي آپوپتوز، در روز 8 به طور معني‌داري در گروه مورد كمتر از گروه شاهد بود (001/0 P). نتيجه‌گيري: تأثير مثبت PRP بر روند بقا و تكثير سلول‌هاي ADSCs در مقايسه با FBS قابل توجه است.