بررسي بيان ژن 1ESR در نمونه‌هاي بلوك پارافينه‌ي زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان شايع‌ترين تومور بدخيم و سرطان منجر به مرگ در زنان مي‌باشد. برخي نشانگرهاي زيستي به عنوان عوامل تخمين پاسخ‌دهي به درمان كاربرد دارند. مثال واضح و رايج در اين مورد، گيرنده‌ي استروژن است و ارتباط معني‌داري بين حضور گيرنده (ER+ يا Estrogen receptor) با احتمال ابتلا به سرطان پستان وجود دارد. هدف از اين مطالعه، اندازه‌گيري بيان گيرنده‌ي استروژن α در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش‌ها: در اين مطالعه، تعداد 20 نمونه‌ي بافت پارافينه از افراد مبتلا به سرطان و 10 نمونه‌ي سالم جمع‌آوري شد. پس از پارافين‌زدايي، استخراج RNA با محلول RNX Plus انجام گرديد. cDNA (complementary DNA) با روش رونويسي معكوس به وسيله‌ي آنزيم M-MuLV (Moloney murine leukemia virus) سنتز شد. بيان ژن با روش Real time PCR (Real-time polymerase chain reaction) نسبي سنجيده شد و ژن گليسر آلدهيد فسفات دهيدروژناز (GAPDH يا phosphate dehydrogenase-3 Glyceraldehyde) نيز به عنوان شاهد داخلي استفاده گرديد. يافته‌ها: با مقايسه‌ي بيان ژن گيرنده‌ي استروژن α در بافت‌هاي سرطاني نسبت به نمونه‌هاي سالم، افزايش بيان در تمام نمونه‌هاي سرطاني بيشتر ديده شد. نتايج نشان داد كه با افزايش مرحله‌ي بيماري، ميزان بيان گيرنده‌ي استروژن α افزايش مي‌يابد (0/0001 P). نتيجه‌گيري: ميزان بيان ژن گيرنده‌ي استروژن α در نمونه‌هاي سرطاني به طور قابل توجهي افزايش مي‌يابد. بنابراين، اندازه‌گيري بيان اين ژن، مي‌تواند به عنوان عامل مؤثر در تشخيص و پي‌گيري پاسخ‌دهي به درمان به كار رود.