تأثير عصاره‌ي آبي شويد (Anethum graveolens) بر تعداد و ساختار سلول‌هاي پوركنژ قشر مخچه در موش سوري صرعي شده

مقدمه: مخچه در تعادل و حفظ تونسيته‌ي عضلاني نقش اصلي را دارد. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير عصاره‌ي آبي شويد (Anethum graveolens) بر ساختار بافتي و تعداد سلول‌هاي پوركنژ قشر مخچه در موش سوري صرعي شده‌ بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، موش‌هاي سوري به صورت تصادفي به 5 گروه 10 تايي تقسيم شدند. چهار گروه، با ترزيق 12 دوز پنتلين تترازول (PTZ) به ميزان 40 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، طي 24 روز صرعي شدند و سپس، يك گروه سرم فيزيولوژي و پنتلين تترازول و سه گروه ديگر، سه دوز متفاوت 250، و 500 و 750 ميلي‌گرم بر كيلوگرم عصاره‌ي شويد به مدت 21 روز دريافت كردند؛ گروه پنجم شاهد بود كه سرم فيزيولوژي دريافت مي‌كرد و صرعي نشد. موش‌هاي سوري پس از گذراندن دوره‌ي درمان، با اتر بي‌هوش شدند و مخچه‌ي آن‌ها خارج شد. پس از پاساژ بافتي و مقطع‌گيري كرونال، اسلايدها با هماتوكسيلين- ائوزين رنگ‌آميزي و با ميكروسكوپ نوري به طور تصادفي سيستماتيك چهل ميدان انتخاب و شمارش نورون‌هاي سالم پوركنژ انجام گرفت. با روش ايمونوهيستوشيمي نيز تغييرات مورفولوژي سلول‌هاي پوركنژ بررسي شد. داده‌ها با آناليز واريانس يك طرفه (ANOVA) تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين تعداد نورون‌هاي سالم سلول‌هاي پوركنژ قشر مخچه در موش‌هاي دريافت كننده‌ي 500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم عصاره‌ي آبي شويد، بيشتر از گروه‌هاي دريافت كننده‌ي 250 و 750 ميلي‌گرم بر كيلوگرم بود (0/001 P). اختلاف دو گروه دريافت كننده‌ي 250 و 750 ميلي‌گرم بر كيلوگرم عصاره‌ي آبي شويد، از اين نظر معني‌دار نبود. ميانگين تعداد نورون‌هاي سالم سلول‌هاي پوركنژ در گروه صرعي شده كه سرم فيزيولوژي مي‌گرفتند، به صورت معني‌داري كمتر از گروه سالم بود. تغييرات مورفولوژي، مانند متراكم شدن هسته، مشخص نبودن محدوده‌ي هسته از سيتوپلاسم و اسيدوفيلي زياد سلول‌هاي پوركنژ قشر مخچه، در گروه كه پنتلين‌ تترازول دريافت مي‌كردند، نسبت به گروه‌هاي دريافت كننده‌ي عصاره‌ي آبي شويد، بيشتر مشاهده شد. نتيجه‌گيري: مطالعه‌ي حاضر نشان داد كه احتمال دارد، عصاره‌ي آبي شويد تا حد زيادي بتواند اثرات پنتلين تترازول را بر روي سلول‌هاي پوركنژ قشر مخچه‌ي موش‌هاي سوري صرعي شده كاهش دهد.