درمان زخم پاي بيماران مبتلا به ديابت با استفاده از درمان استاندارد

مقدمه: بيماري ديابت مليتوس يكي از شايع‌ترين بيماري‌ها و مهم‌ترين علل مرگ و مير در جهان به شمار مي‌رود. اين بيماري با عوارض متعددي همراه است. يكي از عوارض شايع اين بيماري، كه اغلب ناتوان‌كننده مي‌باشد، زخم پاي ديابت است؛ اين عارضه، در موارد شديد مي‌تواند به قطع عضو بيانجامد. درمان‌هاي مختلفي، از جمله درمان‌هاي موضعي، براي تسريع در بهبود زخم پاي ديابت به كار برده شده است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي درمان استاندارد و تأثير اوليه‌ي درمان در اين بيماري ‌بود. روش‌ها: اين مطالعه به صورت توصيفي بر روي بيماران مبتلا به زخم پاي ديابت انجام شد. بيماران پس از ارايه‌ي رضايت‌نامه و تكميل پرونده، وارد مطالعه شده، تحت درمان استاندارد كه شامل آموزش به بيمار، كنترل قند خون، استفاده از آنتي‌بيوتيك مناسب در صورت لزوم، برداشتن فشار از روي پا يا ارجاع به متخصص اورتوپدي، استفاده از كفش مناسب و دبريدمان به صورت هفتگي بود، قرار گرفتند. يافته‌ها: در اين مطالعه، 56 بيمار مبتلا به زخم پاي ديابت با ميانگين سني 12/66 ± 59/46 سال تحت برررسي قرار گرفتند. 62 درصد از بيماران بعد از ميانگين زماني 2/70 ± 4/73 هفته بهبود يافتند و مساحت زخم و ميزان عفونت در آنان نيز به طور معني‌داري كاهش يافت (0/05 P). نتيجه‌گيري: ميزان تأثير بالا و بدون عوارض درمان استاندارد بر روي زخم پاي بيماران مبتلا به ديابت، بر اهميت اين نوع درمان تأكيد دارد. به كار گيري اين رويكرد كه در بر گيرنده‌ي استراتژي‌هاي مختلف درماني به طور توأم، بر اساس پاتوفيزيولوژي بيماري است، در درمان عارضه تأثير به‌سزايي خواهد داشت.