ناهمگوني الگوي مقاومت آمينوگليكوزيدي در بين ايزوله‌هاي اشرشيا كلي مدفوعي جدا شده از منابع حيواني و انساني استان البرز

مقدمه: اشرشيا كلي يكي از مهم‌ترين عوامل بيماري‌زاي قابل انتقال از غذا در سراسر جهان محسوب مي‌شود. مقاومت آنتي‌بيوتيكي، يك مسأله‌ي رو به افزايش در ايزوله‌هاي اشرشيا كلي بوده و مشكلات گســــترده‌اي را جهت درمـان آنتي‌بيوتيكي بيماري‌هاي ناشي از اين گروه باكتري‌ها ايجاد كرده است. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين الـــــگوي مقاومت آمينوگليكوزيدي در ميان ايزوله‌هاي اشرشيا كلي جدا شده از منابع حيواني و انساني استان البرز بود. روش‌ها: ايزوله‌هاي اشرشيا كلي از گاوداري‌ها، مرغداري‌ها، مراكز نگهداري گوسفندان و 2 مركز آزمايشــــــگاهي سطح شهر كرج در سال 1392، جداسازي شد و مورد مطالعه قرار گرفت. اين ايزولـــــــه‌ها با استفاده از تست‌هاي باكتريولوژي و بيوشيميايي تعيين هويت گرديد. حساسيت و مقاومت ايزوله‌هاي جدا شده نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي آمينوگليكوزيدي بـر اساس روش ديسك ديفيوژن آگار تعيين شد. يافته‌ها: در مجموع 80 ايزوله‌ي اشرشيا كلي جداسازي شد و مورد مطالعه قرار گرفت. مقاومت كلي ايزوله‌ها به صورت 72/5 درصد به استرپتومايسين، 13/75 درصد به نئومايسين و 6/25 درصد به توبرامايسين و جنتاميسين بود و هيچكدام از ايزوله‌ها به آميكاسين مقاومتي نشان ندادند. همچنين وجود الگوي متفاومتي از مقاومت آمينوگليكوزيدي به تفكيك ايزوله‌هاي مخـتلف اشرشيا كلي در اين مطالعه مشهود بود؛ به طوري كه ميزان مقاومت به استرپتومايسين در 95 درصد ايزوله‌هاي جدا شده از انسان، 85 درصد در ايزوله‌هاي جدا شده از گاو، 65 درصد در ايزوله‌هاي جدا شده از مرغ و 45 درصد در ايزوله‌هاي جدا شده از گوسفند وجود داشت. اين مسأله در مورد نئومايسين هم صادق بود؛ چرا كه ميزان مقاومت ناهمگون در ايزوله‌هاي جدا شده از گاو، گوسفند و مرغ به ترتيب 5، 15 و 25 درصد بود، اما فقط 25 درصد از ايزوله‌هاي جدا شده از مرغ به توبرامايسين و جنتاميسين مقاوم بودند. نتيجه‌گيري: اين مطالعه، تنوعي از مقاومت آمينوگليكوزيدي را در ميان ايزوله‌هاي جمع‌آوري شده‌ي اشرشيا كلي از منابع مختلف نشان داد، در حالي كه مقاومت آمينوگليكوزيدي اشرشيا كلي در بين منابع مختلف جداسازي متغير است. بررسي پيوسته الگوهاي مقاومت و استفاده از عوامل آنتي‌بيوتيكي طبق منابع جداسازي توصيه مي‌شود.