عوامل مربوط به كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در بيماران مبتلا به انسداد مزمن ريه

مقدمه: بيماري انسداد مزمن ريه (Chronic obstructive pulmonary disease يا COPD) طيفي از تغييرات پاتولوژيك در سيستم تنفسي است كه با تنگي تنفس، سرفه و توليد خلط همراه مي‌باشد. اهداف اصلي در مديريت اين بيماري شامل كاهش علايم و در نهايت، بهبود كيفيت زندگي بيمار است. مطالعه‌ي حاضر، با هدف تعيين تأثير نشانه‌هاي تنفسي بر كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در بيماران مبتلا به COPD صورت گرفت. روش‌ها: اين مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي در سال 1392 بر روي 331 بيمار مبتلا به COPD مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي منتخب آموزشي شهر تهران با شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي متغيرهاي جمعيت‌شناختي، SGRQ (St. George’s Respiratory Questionnaire) حيطه‌ي نشانه‌ها و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت (36SF-) جمع‌آوري شد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از آزمون‌هاي آماري Independent t، ضريب همبستگي Spearman، ANOVA و مدل آماري Multivariate analysis of covariance صورت گرفت. يافته‌ها: تنگي نفس، حملات تنگي نفس و خس خس سينه در حضور متغير سن و مدت زمان ابتلا به بيماري، با بعد سلامت جسمي ارتباط معني‌داري داشت (0/049 = P). كاهش نمره‌ي كيفيت زندگي و افزايش شدت نشانه‌هاي تنفسي نيز با ابتلاي طولاني مدت به بيماري، مصرف هم‌زمان دو دسته‌ي دارويي و افزايش تعداد دفعات بستري رابطه‌ي مستقيمي داشت. همچنين، بين كيفيت زندگي با جنسيت و سطح تحصيلات پايين‌تر ارتباط مستقيم مشاهده شد (0/011 = P). نتيجه‌گيري: استفاده از رويكردهاي مناسب مراقبتي ارتقاي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت، در بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه توصيه مي‌شود.