تآثير حضور حمايتي خانواده بر سير بهبودي بيماران زن مبتلا به بيماري هاي قلبي عروقي

چكيده امروزه مراقبت جامع، مراقبت از خانواده و بيمار را در بر ميگيرد. بر اساس نظريه و اصول اعتباربخشي ملاقات به عنوان يكي از نيازهاي غير درماني بيماران، نوعي ايجاد تغيير از ديدگاه بيماريمحور به ديدگاه بيمارمحور است. هدف از اين مطالعه تاثير حضور حمايتي خانواده بر سير بهبودي بيماران زن مبتلا به بيماري هاي قلبي عروقي در بخش مراقبت ويژه است . مواد و روش ها : اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي است. جامعه پژوهش 140 نفر از بيماران زن مبتلا به بيماري هاي قلبي عروقي در بيمارستان هاي منتخب تبريز در سال 96 - 1395 ، به روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب و در دو گروه كنترل و آزمون مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه مشتمل بر دو بخش ويژگي هاي دموگرافيك و معيار ارزيابي فيزيولوژي حاد و سلامتي مزمن آپاچي دو بود. جهت روايي ابزار از روش سنجش اعتبار محتوا و براي تأييد پايايي از ضريب آلفاي كرون باخ استفاده گرديد. در تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS22 ، آمار توصيفي و آزمون هاي آماري تي مستقل، تي زوج، آناليز واريانس يك طرفه، من ويتني و كاي اسكور استفاده گرديد . نتايج نشانگر كاهش معنيدار شدت بيماري در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل بود، به اين معني كه حضور حمايتي خانواده بيمار در بخش مراقبت ويژه توانسته سبب تغييرات مثبت در روند بهبودي بيمار شود. همچنين، نتايج نشان از كاهش معنيدار عوارض بيماري در بيماران گروه مداخله نسبت به گروه كنترل بود ) 005 / 0< p (. در پژوهش حاضر از روش حضور خانواده محور با هدف بالا بردن حساسيت بيمار و خانواده نسبت به بيماري و روند درمان استفاده شد. به كار گيري مداخلات خانواده محور حائز اهميت ميباشد. چتر حمايتي خانواده و افراد مهم در زندگي بيماران ميتواند آنان را در مواجهه و سازگاري بهتر با عوارض و پيامدهاي بيماري ياري دهد .