بررسي رابطۀ فرايند شناسايي حداكثري و ناامني انساني در غرب آسيا؛ مطالعه موردي داعش

فاقد عنوان لاتين

هويت افراد به واسطه ارتباطات شكل گرفته و پايدار مي ماند. بنابراين كنشگران امنيت هستي شناسانه خود را از طريق تثبيت روابط با ديگرانِ تاثيرگذار شكل مي دهند. هنگامي كه كنشگر نسبت به هويت خود احساس تهديد نمايد، ناگزير از داشتن واكنشي كه اغلب خشونت آميز است، خواهد بود. در اين مقاله فرض بر اين است كه در شرايط عقيم ماندن فرايند شناسايي حداكثري و اقدام به واكنش خشونت آميز كنشگران، اين امنيت انساني در مفهوم موسّعي كه باري بوزان در نظر دارد، مورد تهديد واقع مي‌شود. به عبارت ديگر در اين تعامل، ابتدا امنيت فردي مورد تهديد و خشونت قرار گرفته و درصورت بسط دامنه اين مبارزه براي كسب دوباره محيط امن، اين تهديدات به جامعه و دولت نيز تسرّي مي يابد. به منظور عملياتي ساختن اين ادعا، مقاله حاضر با استناد به مدل نظري «فرايند شناسايي حداكثري»، به بررسي تهديدات عليه «امنيت شخصي» همچون بردگي جنسي، قاچاق موادمخدر، قاچاق زنان و كودكان كه از جمله اقدامات گروه خشونت ورزي نظيرداعش است، مي پردازد.

فاقد چكيده لاتين