امكان سنجي ارتباط بين رضايت زناشويي با پنج عامل بزرگ شخصيتي (مطالعه موردي در سطح دانشگاه آزاد اسلامي واحد بناب)

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اتباط بين پنج عامل بزرگ شخصيت با رضامندي زناشويي است. بر اين اساس تعداد 30 زوج (60 نفر) در سال 97 با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين دانشجويان متأهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد بناب انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري شامل دو پرسشنامه فرم بلند نئو و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ كه بر روي آزمودني ها اجرا شد. نتايج تحليل داده ها نشان داد كه رضايت زناشويي با برونگرايي، گشودگي نسبت به تجربه، توافق و باوجدان بودن همبستگي مثبتي داشته (05/0P). به عبارت ديگر نتايج رگرسيون حاكي از آن است كه در بحث رضايت زناشويي ارزيابي تأثير چهار عامل شخصيت يعني برونگرايي، گشودگي نسبت به تجربه، توافق، باوجدان بودن (بطور مثبت) اما در عامل شخصيت نوروزگرايي (بطور منفي) پيش بيني مي شود. بر اين اساس پيشنهاد مي شود در رضايت زناشويي، به ويژگي هاي شخصيت توجه بيشتري معطوف شود، چراكه آگاهي زن و شوهر از ويژگي هاي طرف مقابل منجر به درك بهتر همديگر و نيز افزايش رضايت زناشويي سبب قوام و دوام خانواده ها را در پي خواهد داشت.