بررسي اثر مهار كننده‌ي عصاره‌ي هيدروالكلي پوست انار سياه بر روي آنژيوژنز تومور ملانوما از طريق گيرنده‌هاي PPARα و PPARγ در موش‌هاي 6LB57C

مقدمه: آنژيوژنز فرايند تشكيل عروق خوني جديد از عروق قبلي مي‌باشد و در رشد و متاستاز تومور نقش حياتي دارد. اين مطالعه، با هدف بررسي اثر آنتي‌آنژيوژنيك عصاره‌ي هيدروالكلي انار پوست سياه در مدل حيواني ملانوما انجام شد. روش‌ها: عصاره‌ي هيدروالكلي پوست انار سياه با استفاده از حلال اتانول 70 درصد حاوي 1 درصد اسيد استيك تهيه گرديد. 10^6 × 1 سلول ملانوما به همه‌ي موش‌ها در روز صفر مطالعه به صورت زير جلدي تزريق شد. در روز هفتم مطالعه، موش‌ها به 9 گروه 8 تايي تقسيم شدند. گروه شاهد آب مقطر دريافت نمود. گروه‌هاي دوم تا پنجم به ترتيب دوزهاي 50، 100، 200 و 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم از عصاره‌ي استاندارد را دريافت نمودند. گروه ششم عصاره را به همراه آنتاگونيست PPAR-γ (Peroxisome proliferator-activated receptor gamma) (mg/kg 5) دريافت نمود. گروه هفتم عصاره را به همراه آنتاگونيست PPAR-α (mg/kg 10) دريافت نمود. گروه هشتم و نهم نيز فنوفيبرات (mg/kg 100) و روزيگليتازون (mg/kg 100) را به عنوان آگونيست‌هاي PPAR دريافت نمودند. در اين مطالعه، اثر آنتي‌آنژيوژنيك عصاره‌ي هيدروالكلي پوست انار سياه در مدل موش ملانوما بررسي شد. در روز 16 مطالعه، موش‌ها كشته شدند و نمونه‌ي تومور آن‌ها وزن گرديد و به وسيله‌ي رنگ‌آميزي ايمونوهيستوشيمي 31 CD آناليز شد. يافته‌ها: عصاره‌ي پوست انار به صورت وابسته به دوز منجر به كاهش ميزان آنژيوژنز و وزن تومور شد (0/050 P). همچنين ميزان آنژيوژنز و وزن تومور در گروه‌هايي كه آنتاگونيست PPAR به همراه عصاره دريافت كردند، بيشتر از گروه دريافت كننده‌ي عصاره به تنهايي بود (0/001 P). ميزان آنژيوژنز و وزن تومور در گروه‌هاي دريافت كننده‌ي فنوفيبرات و روزيگليتازون كمتر از گروه دريافت كننده‌ي بالاترين دوز انار بود (0/050 P). نتيجه‌گيري: عصاره‌ي پوست انار در درمان سرطان ملانوما نقش به‌سزايي دارد و اثر ضد آنژيوژنز عصاره‌ي پوست انار از طريق فعال نمودن مسير PPAR-α و PPAR-γ صورت مي‌گيرد.