عوارض كوله‌سيستكتومي به روش‌هاي باز و لاپاراسكوپيك در افراد بالاي 50 سال

مقدمه: با توجه به تحمل كمتر استرس‌هاي جراحي در بيماران سالمند، ميزان شيوع بيماري و مرگ و مير در جراحي باز شكمي در آن‌ها بالاتر است. هدف از اين مطالعه، مقايسه‌ي جراحي كوله‌سيستكتومي به دو روش لاپاراسكوپيك و لاپاراتومي در افراد بالاي 50 سال است. روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي بر روي 50 بيمار با سن 50 سال به بالا مبتلا به كوله‌سيستيت كه از فروردين 1389 تا فروردين 1391 به بيمارستان شهيد ‌بهشتي بابل مراجعه و تحت كوله‌سيستكتومي به روش‌هاي لاپاراسكوپي و لاپاراتومي قرار گرفته بودند، انجام شد. اطلاعاتي مانند سن، مدت بستري و عوارض طولاني مدت از همه‌ي بيماران دريافت شد. با نرم‌افزار آماري SPSS و آزمون‌هاي آماري T و χ^2 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران در گروه لاپاراسكوپي 5/38 ± 56/44 سال و در گروه لاپاراتومي 11/45 ± 62/24 سال بود (001/0 P). در اين مطالعه، طول مدت بستري بيماران در گروه لاپاراسكوپي به طور متوسط 0/00 ± 1/00 روز و در گروه لاپاراتومي به طور متوسط 1/68 ± 3/44 روز بود (0/001 P). در بررسي عوارض طولاني ‌مدت پس از عمل در گروه لاپاراسكوپي، 4 درصد افراد و در گروه لاپاراتومي 12 درصد افراد دچار عارضه‌ي بلند ‌مدت شدند (0/900 = P). نتيجه‌گيري: كوله‌سيستكتومي لاپاراسكوپيك، به سبب كاهش مدت بستري و مدت زمان عمل، روشي ايمن و مناسب به عنوان درمان انتخابي و خط اول در درمان كوله‌سيستيت در افراد بالاي 50 سال به شمار مي‌رود.