بررسي فراواني لنفوسيت‌هاي B و لنفوسيت‌هاي B گذراي خون محيطي بيماران مبتلا به نقص ايمني متغير شايع (CVID)

مقدمه: نقص ايمني متغير شايع (CVID يا Common variable immunodeficiency) مجموعه‌اي ناهمگون از ناهنجاري‌هاي ايمونولوژيك است كه با كاهش سطح سرمي آنتي‌بادي (Hypogammaglobulinemia) حداقل در دو ايزوتايپ ايمونوگلوبوليني، نارسايي در پاسخ آنتي‌بادي در برابر عفونت يا واكسن و در نتيجه افزايش ابتلا به عفونت‌ها همراه است. اين بيماري، ناشي از ناتواني سلول‌هاي B در تمايز و تكثير پس از تحريك توسط آنتي‌ژن است. هدف اين مطالعه، بررسي فراواني لنفوسيت‌هاي B و لنفوسيت‌هاي B گذراي خون محيطي بيماران مبتلا به نقص ايمني متغير شايع و افراد سالم بود. روش‌ها: سلول‌هاي تك هسته‌اي خون محيطي (PBMC يا Peripheral blood mononuclear cell) از خون هپارينه‌ي داوطلبين سالم و بيماران مبتلا به نقص ايمني متغير شايع با استفاده از فايكول جدا شدند. سپس، با روش فلوسايتومتري و با استفاده از آنتي‌بادي‌هاي ضد CD19، CD24 و CD38 مربوط به لنفوسيت‌هاي B و B گذرا مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج حاكي از تفاوت در نسبت سلول‌هاي B افراد سالم نسبت به افراد بيمار بود (0/001 P)؛ اما نسبت سلول‌هاي B Transitional افراد سالم نسبت به افراد بيمار معني‌دار نبود (0/267 = P). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، علاوه بر بررسي سلول‌هاي B و B Transitional، جهت شناخت بيشتر جنبه‌هاي اين بيماري، بايد ژن‌هاي عامل بروز اين بيماري را از لحاظ جهش ژني بررسي كرد.