بررسي شيوع سندرم Double crush در بيماران مبتلا به سندرم Carpal tunnel

مقدمه: سندرم Carpal tunnel (CTS) به تحت فشار قرار گرفتن عصب Median در داخل تونل Carpal گفته مي‌شود. بروز سندرم Double crush در شرايطي است كه به شاخه‌هاي عصبي كه در تشكيل عصب Median دخالت دارند، در ناحيه‌ي گردن يا نواحي بالاتر از مچ دست فشار وارد شود و يا اين شاخه‌ها دچار التهاب شوند. در اين صورت، حساسيت عصب Median كه در مچ دست قرار دارد، به فشار بيشتر مي‌شود. هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع سندرم Double crush در بيماران مبتلا به سندرم Carpal tunnel بود. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر، مطالعه‌اي توصيفي بود كه در آن 105 بيمار مبتلا به سندرم Carpal tunnel كه بيماري آن‌ها بر اساس علايم باليني و روش‌هاي پاراكلينيك تأييد شده بود، به صورت تصادفي انتخاب شدند و سپس با استفاده از روش EMG-NCV (Electromyography-nerve conduction velocity) وجود راديكولوپاتي گردني (درگيري ريشه‌هاي C5، C6 يا C7) مورد ارزيابي قرار گرفت. در نهايت، عوامل مؤثر در بروز سندرم Double crush مانند شدت سندرم Carpal tunnel در زمان بررسي، فاصله‌ي زماني شروع علايم تا تشخيص، جنسيت و BMI (Body mass index) بيماران مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: ميزان بروز سندرم Double crush در مبتلايان به سندرم Carpal tunnel (44 نفر) (41/9 درصد) بود كه 9 نفر (20/45 درصد) از آن‌ها مرد و 35 نفر (79/54 درصد) زن بودند. از ميان مردان مبتلا به سندرم Carpal tunnel، 26/5 درصد و از ميان زنان 3/49 درصد دچار سندرم Double crush بودند. هيچ كدام از بيماراني كه 2kg/m 20 BMI داشتند، دچار سندرم Double crush نشدند؛ در حالي كه سندرم Double crush در 47/3 درصد از بيماران با 2kg/m 25 BMI ديده شد. نتيجه‌گيري: شديد بودن سندرم Carpal tunnel در زمان تشخيص و استفاده‌ي مرتب از اندام مبتلا، احتمال بروز سندرم Double crush را افزايش مي‌دهد. بروز اين سندرم در زنان بيشتر از مردان است و BMI بالا، يك عامل مساعد كننده براي بروز سندرم Double crush محسوب مي‌شود.