ساخت و ارزيابي سازگاري سلولي و زيست‌تخريب ‌پذيري برون‌تن كامپوزيت 3PGS/CaTiO براي كاربرد به عنوان Conduit عصبي

مقدمه: Poly(glycerol sebacate) (PGS) پليمري زيستي و نوين براي كاربرد‌هاي زيست‌پزشكي با سازگاري زيستي بالا و خواص مكانيكي نزديك به بافت‌هاي نرم بدن و همچنين قابليت تنظيم خواص در حين ساخت مي‌باشد؛ اما اين پليمر، به تخريب زيستي به نسبت سريعي دچار مي‌شود كه به طور معمول، از نرخ بازسازي اعصاب محيطي بالاتر است و براي كاربرد به عنوان Conduit عصبي نياز به بهبود خواص تخريبي دارد. روش‌ها: ابتدا، پيش‌پليمر PGS سنتز و سپس معادل 5 درصد وزني آن سراميك كلسيم تيتانات (3CaTiO) كه سازگاري زيستي بالايي دارد، به آن اضافه شد و مخلوط حاصل تحت عمليات پخت قرار گرفت تا استحكام آن افزايش يابد. بيوكامپوزيت حاصل، مورد تصويربرداري ميكروسكوپ الكتروني روبشي، طيف‌سنجي تبديل Fourier فروسرخ (FTIR يا Fourier transform infrared spectroscopy)، آزمون تخريب زيستي برون‌تن و ارزيابي سميت سلولي با سلول 929L قرار گرفت. يافته‌ها: در نهايت، كامپوزيتي با توزيع ذرات بالا به دست آمد كه آزمون تبديل Fourier فروسرخ از ايجاد پيوندي شميايي بين دو پيش‌ساز آن حكايت داشت. زمان تخريب زيستي برون‌تن، 23 درصد كاهش در افت وزن دوره‌ي 60 روزه‌ي تخريب كامپوزيت نسبت به پليمر خالص را نشان داد. نتايج كشت سلول، زيستايي بالاي 90 درصد پس از 5 روز كشت براي اين كامپوزيت نشان داد. نتيجه‌گيري: با توجه به نرخ تخريب زيستي، وزن مولكولي و سازگاري سلولي، مي‌توان اين كامپوزيت را براي كاربرد Conduit عصبي مورد ارزيابي‌هاي بيشتري قرار داد.