بررسي تراكم استخوان در گروه‌هاي سني مختلف زنان اصفهان در سال 1393

مقدمه: هر چند كه پوكي استخوان يك بيماري ناشي از كهن‌سالي است، اما برخي مطالعات نشان داده است كه اين بيماري، در گروه‌هاي سني مختلف، شيوع متفاوتي دارد كه آن را به ويژگي‌هاي اپيدميولوژيك، ژنتيك، شيوه‌ي تغذيه، تحرك بدني، برخي بيماري‌هاي مزمن و مصرف كورتيكواستروئيد نسبت مي‌دهند؛ اما در اين زمينه، تناقض وجود دارد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين تراكم استخوان در گروه‌هاي سني مختلف زنان اصفهان در سال 1393 به انجام رسيد. روش‌ها: اين مطالعه، يك بررسي توصيفي- تحليلي بود كه در سال 1393 در مركز تشخيص پوكي استخوان اصفهان انجام گرفت. در اين مطالعه، 2536 زن مشكوك به پوكي استخوان مراجعه كننده به مركز تشخيص پوكي استخوان اصفهان، تحت سنجش تراكم استخوان‌هاي لگن، ران و ستون فقرات قرار گرفتند و وضعيت تراكم استخوان آن‌ها بر حسب گروه سني تعيين و مقايسه شد. يافته‌ها: از 2536 زن بررسي شده، 1244 نفر (49/1 درصد) داراي تراكم استخوان طبيعي، 1084 نفر (42/7 درصد) مبتلا به Osteopenia و 208 نفر (8/2 درصد) مبتلا به پوكي استخوان بودند. در گروه‌هاي سني زير 30 و 39-30 سال، هيچ بيماري مبتلا به پوكي استخوان نبود؛ اما شيوع آن در گروه‌هاي سني 49-40 سال 1/2، 59-50 سال 7/3، 69-60 سال 16/2 و 70 سال و بالاتر، 26/5 درصد بود. شيوع پوكي استخوان در گروه‌هاي سني مختلف، تفاوت معني‌دار داشت (0/001 P). نتيجه‌گيري: پوكي استخوان در گروه‌هاي سني مختلف، شيوع متفاوتي دارد و هر چند كه عوامل ديگري همچون ابتلا به بيماري‌هاي زمينه‌اي و فعاليت فيزيكي در آن دخيل مي‌باشند، اما سن، يك عامل اساسي و تعيين كننده در ابتلا به اين بيماري است. از اين رو، ضمن توصيه به انجام مطالعات بيشتر، پيشنهاد مي‌گردد، صرف نظر از سن، بيماران در معرض خطر پوكي استخوان حداقل يك بار تحت سنجش تراكم استخوان قرار گيرند.