بررسي نقش حمايتي ويتامين C بر مسموميت كبدي و كليوي ناشي از تجويز واناديل سولفات

دمه: واناديم، فلزي كمياب و كاهش دهنده‌ي سطح گلوكز خون است، اما تجويز آن، عوارض جانبي كليوي و كبدي به همراه دارد. در مطالعه‌ي حاضر، اثرات حفاظتي ويتامين C به عنوان آنتي‌اكسيدان بر مسموميت كبدي و كليوي ناشي از تزريق واناديل سولفات بررسي شد. روش‌ها: در اين مطالعه، دو شيوه‌نامه طراحي شد. در شيوه‌نامه‌ي اول، 3 گروه به ترتيب گروه اول دريافت كننده‌ي سالين (به عنوان دارونما يا Placebo) به مدت يك هفته، گروه دوم مشابه گروه اول به اضافه‌ي تك دز واناديل سولفات (50 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) در روز دوم، گروه سوم مشابه گروه دوم ويتامين C (250 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) به جاي دارونما بود. در پايان يك هفته، بافت كليه و كبد تثبيت و از نظر هيستوپاتولوژي ارزيابي شد. در شيوه‌نامه‌ي دوم، گروه چهارم دريافت كننده‌ي سالين براي دو روز و تك دز واناديل سولفات در روز دوم و گروه پنجم مشابه گروه چهارم، اما دريافت كننده‌ي ويتامين C به جاي سالين بود. در روز سوم، همانند شيوه‌نامه‌ي اول، حيوانات مورد مطالعه‌ي بافتي قرار گرفتند. يافته‌ها: در شيوه‌نامه‌ي اول، نسبت Blood urea nitrogen (BUN) به Creatinine (Cr)، وزن كليه، آسيب بافت كليوي و مقادير سرمي Alkaline phosphatase (ALP) و Aspartate aminotransferase (AST) در گروه دريافت كننده‌ي ويتامين C و واناديل سولفات، در مقايسه با گروه دريافت كننده‌ي واناديل سولفات كاهش معني‌داري داشت (0/05 P). در شيوه‌نامه‌ي دوم، نه تنها نتايج مشابه مشاهده نشد؛ بلكه ويتامين C تشديد كننده‌ي عوارض ناشي از سولفات واناديم بود. نتيجه‌گيري: تجويز ويتامين C، مي‌تواند كاهش دهنده‌ي عوارض ناشي از تجويز واناديم سولفات باشد كه وابسته به روش درماني است. از اين رو، چنانچه واناديم سولفات، به عنوان گزينه‌اي براي كاهش قند خون در ديابت مطرح باشد، ويتامين C نيز مي‌تواند گزينه‌اي براي كاهش عوارض كليوي و كبدي آن باشد.