بررسي تغييرات پروتئين واكنش‌دهنده‌ي C، فيبرينوژن و نيمرخ چربي مردان سالمند بعد از هشت هفته تمرين هوازي

مقدمه: افزايش عوامل خطرزاي قلبي- عروقي، به عنوان شايع‌ترين عاملي در دوران سالمندي شناخته شده است كه سبب بخش عمده‌ي بيماري‌هاي قلبي مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر يك دوره‌ي تمرين هشت هفته‌اي بر پروتئين واكنش‌دهنده‌ي C، فيبرينوژن و نيمرخ چربي مردان سالمند بود. روش‌ها: 52 نفر از مردان با سن بالاي 60 سال حاضر در پارك‌هاي شهرستان شيراز، به صورت داوطلب به عنوان نمونه‌ي آماري انتخاب و بر اساس شاخص توده‌ي بدني در دو گروه شاهد و مورد (هر گروه 26 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه مورد به مدت 8 هفته و 6 روز در هفته، در برنامه‌ي تمريني شركت كردند. جهت اندازه‌گيري پارامترهاي مورد نظر، قبل و بعد از اجراي تحقيق، از آزمودني‌ها نمونه‌ي خوني گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها ازآزمون‌هاي Dependent t و Independent t استفاده شد. يافته‌ها: 8 هفته تمرين هوازي، موجب كاهش معني‌دار فيبرينوژن (0/001 = P)، پروتئين واكنش‌دهنده‌ي0/001= C ( P)، كلسترول تام (0/010 = P) و تري‌گليسريد (0/010 = P) و افزايش معني‌دار ليپوپروتئين پرچگال (0/006 = P) گرديد. نتيجه‌گيري: 8 هفته تمرين هوازي، موجب كاهش معني‌داري در فيبرينوژن، پروتئين واكنش‌دهنده‌ي C و نيمرخ چربي سالمندان مي‌گردد و مي‌توان با استفاده از اين برنامه‌ي تمريني، گام‌هاي مؤثري در بهبود ارتقاي سلامتي سالمندان برداشت.